ве́ер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ве́ер |
ве́еры |
Р. |
ве́ера |
ве́ераў |
Д. |
ве́еру |
ве́ерам |
В. |
ве́ер |
ве́еры |
Т. |
ве́ерам |
ве́ерамі |
М. |
ве́еры |
ве́ерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вееракры́лыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
вееракры́лыя |
Р. |
вееракры́лых |
Д. |
вееракры́лым |
В. |
вееракры́лых |
Т. |
вееракры́лымі |
М. |
вееракры́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
веералі́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
веералі́сты |
веералі́стая |
веералі́стае |
веералі́стыя |
Р. |
веералі́стага |
веералі́стай веералі́стае |
веералі́стага |
веералі́стых |
Д. |
веералі́стаму |
веералі́стай |
веералі́стаму |
веералі́стым |
В. |
веералі́сты (неадуш.) веералі́стага (адуш.) |
веералі́стую |
веералі́стае |
веералі́стыя (неадуш.) веералі́стых (адуш.) |
Т. |
веералі́стым |
веералі́стай веералі́стаю |
веералі́стым |
веералі́стымі |
М. |
веералі́стым |
веералі́стай |
веералі́стым |
веералі́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
веералі́сты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
веералі́сты |
веералі́стая |
веералі́стае |
веералі́стыя |
Р. |
веералі́стага |
веералі́стай веералі́стае |
веералі́стага |
веералі́стых |
Д. |
веералі́стаму |
веералі́стай |
веералі́стаму |
веералі́стым |
В. |
веералі́сты (неадуш.) веералі́стага (адуш.) |
веералі́стую |
веералі́стае |
веералі́стыя (неадуш.) веералі́стых (адуш.) |
Т. |
веералі́стым |
веералі́стай веералі́стаю |
веералі́стым |
веералі́стымі |
М. |
веералі́стым |
веералі́стай |
веералі́стым |
веералі́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ве́ерам
прыслоўе, утворана ад назоўніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ве́ерам |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
веерападо́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
веерападо́бна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
веерападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
веерападо́бны |
веерападо́бная |
веерападо́бнае |
веерападо́бныя |
Р. |
веерападо́бнага |
веерападо́бнай веерападо́бнае |
веерападо́бнага |
веерападо́бных |
Д. |
веерападо́бнаму |
веерападо́бнай |
веерападо́бнаму |
веерападо́бным |
В. |
веерападо́бны (неадуш.) веерападо́бнага (адуш.) |
веерападо́бную |
веерападо́бнае |
веерападо́бныя (неадуш.) веерападо́бных (адуш.) |
Т. |
веерападо́бным |
веерападо́бнай веерападо́бнаю |
веерападо́бным |
веерападо́бнымі |
М. |
веерападо́бным |
веерападо́бнай |
веерападо́бным |
веерападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
веерахво́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
веерахво́стка |
веерахво́сткі |
Р. |
веерахво́сткі |
веерахво́стак |
Д. |
веерахво́стцы |
веерахво́сткам |
В. |
веерахво́стку |
веерахво́стак |
Т. |
веерахво́сткай веерахво́сткаю |
веерахво́сткамі |
М. |
веерахво́стцы |
веерахво́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.