аста́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аста́ткавы |
аста́ткавая |
аста́ткавае |
аста́ткавыя |
| Р. |
аста́ткавага |
аста́ткавай аста́ткавае |
аста́ткавага |
аста́ткавых |
| Д. |
аста́ткаваму |
аста́ткавай |
аста́ткаваму |
аста́ткавым |
| В. |
аста́ткавы (неадуш.) аста́ткавага (адуш.) |
аста́ткавую |
аста́ткавае |
аста́ткавыя (неадуш.) аста́ткавых (адуш.) |
| Т. |
аста́ткавым |
аста́ткавай аста́ткаваю |
аста́ткавым |
аста́ткавымі |
| М. |
аста́ткавым |
аста́ткавай |
аста́ткавым |
аста́ткавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аста́тні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аста́тні |
аста́тняя |
аста́тняе |
аста́тнія |
| Р. |
аста́тняга |
аста́тняй аста́тняе |
аста́тняга |
аста́тніх |
| Д. |
аста́тняму |
аста́тняй |
аста́тняму |
аста́тнім |
| В. |
аста́тні (неадуш.) аста́тняга (адуш.) |
аста́тнюю |
аста́тняе |
аста́тнія (неадуш.) аста́тніх (адуш.) |
| Т. |
аста́тнім |
аста́тняй аста́тняю |
аста́тнім |
аста́тнімі |
| М. |
аста́тнім |
аста́тняй |
аста́тнім |
аста́тніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аста́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аста́тнік |
аста́тнікі |
| Р. |
аста́тніка |
аста́тнікаў |
| Д. |
аста́тніку |
аста́тнікам |
| В. |
аста́тніка |
аста́тнікаў |
| Т. |
аста́тнікам |
аста́тнікамі |
| М. |
аста́тніку |
аста́тніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аста́тняе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
аста́тняе |
| Р. |
аста́тняга |
| Д. |
аста́тняму |
| В. |
аста́тняе |
| Т. |
аста́тнім |
| М. |
аста́тнім |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
астаты́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
астаты́зм |
| Р. |
астаты́зму |
| Д. |
астаты́зму |
| В. |
астаты́зм |
| Т. |
астаты́змам |
| М. |
астаты́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
астаўпе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
астаўпе́ю |
астаўпе́ем |
| 2-я ас. |
астаўпе́еш |
астаўпе́еце |
| 3-я ас. |
астаўпе́е |
астаўпе́юць |
| Прошлы час |
| м. |
астаўпе́ў |
астаўпе́лі |
| ж. |
астаўпе́ла |
| н. |
астаўпе́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
астаўпе́й |
астаўпе́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
астаўпе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
астаці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
астаці́н |
| Р. |
астаці́ну |
| Д. |
астаці́ну |
| В. |
астаці́н |
| Т. |
астаці́нам |
| М. |
астаці́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аста́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
астану́ся |
астанё́мся |
| 2-я ас. |
астане́шся |
астаняце́ся |
| 3-я ас. |
астане́цца |
астану́цца |
| Прошлы час |
| м. |
аста́ўся |
асталі́ся |
| ж. |
астала́ся |
| н. |
астало́ся |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аста́нься |
аста́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аста́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аста́ча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
аста́ча |
| Р. |
аста́чы |
| Д. |
аста́чы |
| В. |
аста́чу |
| Т. |
аста́чай аста́чаю |
| М. |
аста́чы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.