асно́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асно́ўшчык |
асно́ўшчыкі |
Р. |
асно́ўшчыка |
асно́ўшчыкаў |
Д. |
асно́ўшчыку |
асно́ўшчыкам |
В. |
асно́ўшчыка |
асно́ўшчыкаў |
Т. |
асно́ўшчыкам |
асно́ўшчыкамі |
М. |
асно́ўшчыку |
асно́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
асно́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асно́ўшчыца |
асно́ўшчыцы |
Р. |
асно́ўшчыцы |
асно́ўшчыц |
Д. |
асно́ўшчыцы |
асно́ўшчыцам |
В. |
асно́ўшчыцу |
асно́ўшчыц |
Т. |
асно́ўшчыцай асно́ўшчыцаю |
асно́ўшчыцамі |
М. |
асно́ўшчыцы |
асно́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.