наро́блены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наро́блены |
наро́бленая |
наро́бленае |
наро́бленыя |
| Р. |
наро́бленага |
наро́бленай наро́бленае |
наро́бленага |
наро́бленых |
| Д. |
наро́бленаму |
наро́бленай |
наро́бленаму |
наро́бленым |
| В. |
наро́блены (неадуш.) наро́бленага (адуш.) |
наро́бленую |
наро́бленае |
наро́бленыя (неадуш.) наро́бленых (адуш.) |
| Т. |
наро́бленым |
наро́бленай наро́бленаю |
наро́бленым |
наро́бленымі |
| М. |
наро́бленым |
наро́бленай |
наро́бленым |
наро́бленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наро́блены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наро́блены |
наро́бленая |
наро́бленае |
наро́бленыя |
| Р. |
наро́бленага |
наро́бленай наро́бленае |
наро́бленага |
наро́бленых |
| Д. |
наро́бленаму |
наро́бленай |
наро́бленаму |
наро́бленым |
| В. |
наро́блены (неадуш.) наро́бленага (адуш.) |
наро́бленую |
наро́бленае |
наро́бленыя (неадуш.) наро́бленых (адуш.) |
| Т. |
наро́бленым |
наро́бленай наро́бленаю |
наро́бленым |
наро́бленымі |
| М. |
наро́бленым |
наро́бленай |
наро́бленым |
наро́бленых |
Кароткая форма: наро́блена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наро́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наро́г |
наро́гі |
| Р. |
наро́га |
наро́гаў |
| Д. |
наро́гу |
наро́гам |
| В. |
наро́г |
наро́гі |
| Т. |
наро́гам |
наро́гамі |
| М. |
наро́зе |
наро́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наро́д
‘група людзей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
наро́д |
| Р. |
наро́ду |
| Д. |
наро́ду |
| В. |
наро́д |
| Т. |
наро́дам |
| М. |
наро́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наро́д
‘нацыя, насельніцтва краіны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наро́д |
наро́ды |
| Р. |
наро́да |
наро́даў |
| Д. |
наро́ду |
наро́дам |
| В. |
наро́д |
наро́ды |
| Т. |
наро́дам |
наро́дамі |
| М. |
наро́дзе |
наро́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
народаво́лка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
народаво́лка |
народаво́лкі |
| Р. |
народаво́лкі |
народаво́лак |
| Д. |
народаво́лцы |
народаво́лкам |
| В. |
народаво́лку |
народаво́лак |
| Т. |
народаво́лкай народаво́лкаю |
народаво́лкамі |
| М. |
народаво́лцы |
народаво́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
народаво́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
народаво́льства |
| Р. |
народаво́льства |
| Д. |
народаво́льству |
| В. |
народаво́льства |
| Т. |
народаво́льствам |
| М. |
народаво́льстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
народазна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
народазна́вец |
народазна́ўцы |
| Р. |
народазна́ўца |
народазна́ўцаў |
| Д. |
народазна́ўцу |
народазна́ўцам |
| В. |
народазна́ўца |
народазна́ўцаў |
| Т. |
народазна́ўцам |
народазна́ўцамі |
| М. |
народазна́ўцу |
народазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.