Харашкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Харашкі́ |
Р. |
Харашко́ў |
Д. |
Харашка́м |
В. |
Харашкі́ |
Т. |
Харашка́мі |
М. |
Харашка́х |
харашу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
харашу́н |
харашуны́ |
Р. |
харашуна́ |
харашуно́ў |
Д. |
харашуну́ |
харашуна́м |
В. |
харашуна́ |
харашуно́ў |
Т. |
харашуно́м |
харашуна́мі |
М. |
харашуне́ |
харашуна́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
харашу́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
харашу́нчык |
харашу́нчыкі |
Р. |
харашу́нчыка |
харашу́нчыкаў |
Д. |
харашу́нчыку |
харашу́нчыкам |
В. |
харашу́нчыка |
харашу́нчыкаў |
Т. |
харашу́нчыкам |
харашу́нчыкамі |
М. |
харашу́нчыку |
харашу́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
харашу́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
харашу́ня |
харашу́ні |
Р. |
харашу́ні |
харашу́нь |
Д. |
харашу́ні |
харашу́ням |
В. |
харашу́ню |
харашу́нь |
Т. |
харашу́няй харашу́няю |
харашу́нямі |
М. |
харашу́ні |
харашу́нях |
Крыніцы:
piskunou2012.
харашу́ха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
харашу́ха |
харашу́хі |
Р. |
харашу́хі |
харашу́х |
Д. |
харашу́се |
харашу́хам |
В. |
харашу́ху |
харашу́х |
Т. |
харашу́хай харашу́хаю |
харашу́хамі |
М. |
харашу́се |
харашу́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
харашы́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
харашы́ст |
харашы́сты |
Р. |
харашы́ста |
харашы́стаў |
Д. |
харашы́сту |
харашы́стам |
В. |
харашы́ста |
харашы́стаў |
Т. |
харашы́стам |
харашы́стамі |
М. |
харашы́сце |
харашы́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.