руся́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
руся́васць | |
руся́васці | |
руся́васці | |
руся́васць | |
руся́васцю | |
руся́васці |
Крыніцы:
руся́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
руся́васць | |
руся́васці | |
руся́васці | |
руся́васць | |
руся́васцю | |
руся́васці |
Крыніцы:
руся́вы
прыметнік, якасны
руся́вы | руся́вая | руся́вае | руся́выя | |
руся́вага | руся́вай руся́вае |
руся́вага | руся́вых | |
руся́ваму | руся́вай | руся́ваму | руся́вым | |
руся́вы ( руся́вага ( |
руся́вую | руся́вае | руся́выя ( руся́вых ( |
|
руся́вым | руся́вай руся́ваю |
руся́вым | руся́вымі | |
руся́вым | руся́вай | руся́вым | руся́вых |
Крыніцы:
руся́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
руся́ўка | руся́ўкі | |
руся́ўкі | руся́вак | |
руся́ўцы | руся́ўкам | |
руся́ўку | руся́вак | |
руся́ўкай руся́ўкаю |
руся́ўкамі | |
руся́ўцы | руся́ўках |
Крыніцы:
ру́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ру́та | |
ру́ты | |
ру́це | |
ру́ту | |
ру́тай ру́таю |
|
ру́це |
Крыніцы:
ру́тавы
прыметнік, адносны
ру́тавы | ру́тавая | ру́тавае | ру́тавыя | |
ру́тавага | ру́тавай ру́тавае |
ру́тавага | ру́тавых | |
ру́таваму | ру́тавай | ру́таваму | ру́тавым | |
ру́тавы ( ру́тавага ( |
ру́тавую | ру́тавае | ру́тавыя ( ру́тавых ( |
|
ру́тавым | ру́тавай ру́таваю |
ру́тавым | ру́тавымі | |
ру́тавым | ру́тавай | ру́тавым | ру́тавых |
Крыніцы:
ру́тавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
ру́тавыя | |
ру́тавых | |
ру́тавым | |
ру́тавыя | |
ру́тавымі | |
ру́тавых |
Крыніцы:
ру́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ру́тар | ру́тары | |
ру́тара | ру́тараў | |
ру́тару | ру́тарам | |
ру́тар | ру́тары | |
ру́тарам | ру́тарамі | |
ру́тары | ру́тарах |
Крыніцы:
ру́твіца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ру́твіца | |
ру́твіцы | |
ру́твіцы | |
ру́твіцу | |
ру́твіцай ру́твіцаю |
|
ру́твіцы |
Крыніцы:
Ру́тка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
Ру́тка | |
Ру́ткі | |
Ру́тцы | |
Ру́тку | |
Ру́ткай Ру́ткаю |
|
Ру́тцы |
Рутке́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Рутке́вічы | |
Рутке́віч Рутке́вічаў |
|
Рутке́вічам | |
Рутке́вічы | |
Рутке́вічамі | |
Рутке́вічах |