Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

ру́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ру́ст ру́сты
Р. ру́ста ру́стаў
Д. ру́сту ру́стам
В. ру́ст ру́сты
Т. ру́стам ру́стамі
М. ру́сце ру́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

рустава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рустава́ны рустава́ная рустава́нае рустава́ныя
Р. рустава́нага рустава́най
рустава́нае		 рустава́нага рустава́ных
Д. рустава́наму рустава́най рустава́наму рустава́ным
В. рустава́ны (неадуш.)
рустава́нага (адуш.)		 рустава́ную рустава́нае рустава́ныя (неадуш.)
рустава́ных (адуш.)
Т. рустава́ным рустава́най
рустава́наю		 рустава́ным рустава́нымі
М. рустава́ным рустава́най рустава́ным рустава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

рустава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рустава́ны рустава́ная рустава́нае рустава́ныя
Р. рустава́нага рустава́най
рустава́нае		 рустава́нага рустава́ных
Д. рустава́наму рустава́най рустава́наму рустава́ным
В. рустава́ны (неадуш.)
рустава́нага (адуш.)		 рустава́ную рустава́нае рустава́ныя (неадуш.)
рустава́ных (адуш.)
Т. рустава́ным рустава́най
рустава́наю		 рустава́ным рустава́нымі
М. рустава́ным рустава́най рустава́ным рустава́ных

Кароткая форма: рустава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

рустава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. русту́ю русту́ем
2-я ас. русту́еш русту́еце
3-я ас. русту́е русту́юць
Прошлы час
м. рустава́ў рустава́лі
ж. рустава́ла
н. рустава́ла
Загадны лад
2-я ас. русту́й русту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час русту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

русто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. русто́ўка
Р. русто́ўкі
Д. русто́ўцы
В. русто́ўку
Т. русто́ўкай
русто́ўкаю
М. русто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ру́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ру́стыка
Р. ру́стыкі
Д. ру́стыцы
В. ру́стыку
Т. ру́стыкай
ру́стыкаю
М. ру́стыцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ру́сцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ру́сцы
Р. Ру́сцаў
Д. Ру́сцам
В. Ру́сцы
Т. Ру́сцамі
М. Ру́сцах

Русцягі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Русцягі́
Р. Русцяго́ў
Д. Русцяга́м
В. Русцягі́
Т. Русцяга́мі
М. Русцяга́х

ру́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́сы ру́сая ру́сае ру́сыя
Р. ру́сага ру́сай
ру́сае		 ру́сага ру́сых
Д. ру́саму ру́сай ру́саму ру́сым
В. ру́сы (неадуш.)
ру́сага (адуш.)		 ру́сую ру́сае ру́сыя (неадуш.)
ру́сых (адуш.)
Т. ру́сым ру́сай
ру́саю		 ру́сым ру́сымі
М. ру́сым ру́сай ру́сым ру́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ру́сь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Ру́сь
Р. Русі́
Д. Русі́
В. Ру́сь
Т. Ру́ссю
М. Русі́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.