раско́лваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
раско́лваю |
раско́лваем |
2-я ас. |
раско́лваеш |
раско́лваеце |
3-я ас. |
раско́лвае |
раско́лваюць |
Прошлы час |
м. |
раско́лваў |
раско́лвалі |
ж. |
раско́лвала |
н. |
раско́лвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
раско́лвай |
раско́лвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
раско́лваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раско́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раско́ліна |
раско́ліны |
Р. |
раско́ліны |
раско́лін |
Д. |
раско́ліне |
раско́лінам |
В. |
раско́ліну |
раско́ліны |
Т. |
раско́лінай раско́лінаю |
раско́лінамі |
М. |
раско́ліне |
раско́лінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́лінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раско́лінка |
раско́лінкі |
Р. |
раско́лінкі |
раско́лінак |
Д. |
раско́лінцы |
раско́лінкам |
В. |
раско́лінку |
раско́лінкі |
Т. |
раско́лінкай раско́лінкаю |
раско́лінкамі |
М. |
раско́лінцы |
раско́лінках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
раско́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раско́льнік |
раско́льнікі |
Р. |
раско́льніка |
раско́льнікаў |
Д. |
раско́льніку |
раско́льнікам |
В. |
раско́льніка |
раско́льнікаў |
Т. |
раско́льнікам |
раско́льнікамі |
М. |
раско́льніку |
раско́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раско́льніца |
раско́льніцы |
Р. |
раско́льніцы |
раско́льніц |
Д. |
раско́льніцы |
раско́льніцам |
В. |
раско́льніцу |
раско́льніц |
Т. |
раско́льніцай раско́льніцаю |
раско́льніцамі |
М. |
раско́льніцы |
раско́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раско́льніцкі |
раско́льніцкая |
раско́льніцкае |
раско́льніцкія |
Р. |
раско́льніцкага |
раско́льніцкай раско́льніцкае |
раско́льніцкага |
раско́льніцкіх |
Д. |
раско́льніцкаму |
раско́льніцкай |
раско́льніцкаму |
раско́льніцкім |
В. |
раско́льніцкі (неадуш.) раско́льніцкага (адуш.) |
раско́льніцкую |
раско́льніцкае |
раско́льніцкія (неадуш.) раско́льніцкіх (адуш.) |
Т. |
раско́льніцкім |
раско́льніцкай раско́льніцкаю |
раско́льніцкім |
раско́льніцкімі |
М. |
раско́льніцкім |
раско́льніцкай |
раско́льніцкім |
раско́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
раско́льніцтва |
Р. |
раско́льніцтва |
Д. |
раско́льніцтву |
В. |
раско́льніцтва |
Т. |
раско́льніцтвам |
М. |
раско́льніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
раско́п |
Р. |
раско́пу |
Д. |
раско́пу |
В. |
раско́п |
Т. |
раско́пам |
М. |
раско́пе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.