Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
агдёжзйклмнопрстфхцчш

менаві́та

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менаві́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
менаві́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

менавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менавы́ менава́я менаво́е менавы́я
Р. менаво́га менаво́й
менаво́е		 менаво́га менавы́х
Д. менаво́му менаво́й менаво́му менавы́м
В. менавы́ (неадуш.)
менаво́га (адуш.)		 менаву́ю менаво́е менавы́я (неадуш.)
менавы́х (адуш.)
Т. менавы́м менаво́й
менаво́ю		 менавы́м менавы́мі
М. менавы́м менаво́й менавы́м менавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мена́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мена́да мена́ды
Р. мена́ды мена́д
Д. мена́дзе мена́дам
В. мена́ду мена́д
Т. мена́дай
мена́даю		 мена́дамі
М. мена́дзе мена́дах

Крыніцы: piskunou2012.

менажо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. менажо́р менажо́ры
Р. менажо́ра менажо́раў
Д. менажо́ру менажо́рам
В. менажо́ра менажо́раў
Т. менажо́рам менажо́рамі
М. менажо́ру менажо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

менажы́раваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менажы́раваны менажы́раваная менажы́раванае менажы́раваныя
Р. менажы́раванага менажы́раванай
менажы́раванае		 менажы́раванага менажы́раваных
Д. менажы́раванаму менажы́раванай менажы́раванаму менажы́раваным
В. менажы́раваны (неадуш.)
менажы́раванага (адуш.)		 менажы́раваную менажы́раванае менажы́раваныя (неадуш.)
менажы́раваных (адуш.)
Т. менажы́раваным менажы́раванай
менажы́раванаю		 менажы́раваным менажы́раванымі
М. менажы́раваным менажы́раванай менажы́раваным менажы́раваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

менажы́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менажы́раваны менажы́раваная менажы́раванае менажы́раваныя
Р. менажы́раванага менажы́раванай
менажы́раванае		 менажы́раванага менажы́раваных
Д. менажы́раванаму менажы́раванай менажы́раванаму менажы́раваным
В. менажы́раваны (неадуш.)
менажы́раванага (адуш.)		 менажы́раваную менажы́раванае менажы́раваныя (неадуш.)
менажы́раваных (адуш.)
Т. менажы́раваным менажы́раванай
менажы́раванаю		 менажы́раваным менажы́раванымі
М. менажы́раваным менажы́раванай менажы́раваным менажы́раваных

Кароткая форма: менажы́равана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

менажы́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. менажы́рую менажы́руем
2-я ас. менажы́руеш менажы́руеце
3-я ас. менажы́руе менажы́руюць
Прошлы час
м. менажы́раваў менажы́равалі
ж. менажы́равала
н. менажы́равала
Загадны лад
2-я ас. менажы́руй менажы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час менажы́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012.

менані́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. менані́т менані́ты
Р. менані́та менані́таў
Д. менані́ту менані́там
В. менані́та менані́таў
Т. менані́там менані́тамі
М. менані́це менані́тах

Крыніцы: piskunou2012.

менані́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менані́цкі менані́цкая менані́цкае менані́цкія
Р. менані́цкага менані́цкай
менані́цкае		 менані́цкага менані́цкіх
Д. менані́цкаму менані́цкай менані́цкаму менані́цкім
В. менані́цкі (неадуш.)
менані́цкага (адуш.)		 менані́цкую менані́цкае менані́цкія (неадуш.)
менані́цкіх (адуш.)
Т. менані́цкім менані́цкай
менані́цкаю		 менані́цкім менані́цкімі
М. менані́цкім менані́цкай менані́цкім менані́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.