менавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менавы́ менава́я менаво́е менавы́я
Р. менаво́га менаво́й
менаво́е
менаво́га менавы́х
Д. менаво́му менаво́й менаво́му менавы́м
В. менавы́ (неадуш.)
менаво́га (адуш.)
менаву́ю менаво́е менавы́я (неадуш.)
менавы́х (адуш.)
Т. менавы́м менаво́й
менаво́ю
менавы́м менавы́мі
М. менавы́м менаво́й менавы́м менавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)