Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгдежікостуфцшэ-’

інкрымінава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. інкрыміну́ецца інкрыміну́юцца
Прошлы час
м. інкрымінава́ўся інкрымінава́ліся
ж. інкрымінава́лася
н. інкрымінава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. інкрыміну́ецца інкрыміну́юцца
Прошлы час
м. інкрымінава́ўся інкрымінава́ліся
ж. інкрымінава́лася
н. інкрымінава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. інкрыміну́ю інкрыміну́ем
2-я ас. інкрыміну́еш інкрыміну́еце
3-я ас. інкрыміну́е інкрыміну́юць
Прошлы час
м. інкрымінава́ў інкрымінава́лі
ж. інкрымінава́ла
н. інкрымінава́ла
Загадны лад
2-я ас. інкрыміну́й інкрыміну́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час інкрыміну́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкрымінава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. інкрыміну́ю інкрыміну́ем
2-я ас. інкрыміну́еш інкрыміну́еце
3-я ас. інкрыміну́е інкрыміну́юць
Прошлы час
м. інкрымінава́ў інкрымінава́лі
ж. інкрымінава́ла
н. інкрымінава́ла
Загадны лад
2-я ас. інкрыміну́й інкрыміну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час інкрымінава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкрыміна́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інкрыміна́цыя
Р. інкрыміна́цыі
Д. інкрыміна́цыі
В. інкрыміна́цыю
Т. інкрыміна́цыяй
інкрыміна́цыяю
М. інкрыміна́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

інкрэме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інкрэме́нт інкрэме́нты
Р. інкрэме́нта інкрэме́нтаў
Д. інкрэме́нту інкрэме́нтам
В. інкрэме́нт інкрэме́нты
Т. інкрэме́нтам інкрэме́нтамі
М. інкрэме́нце інкрэме́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

інкрэмента́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкрэмента́льны інкрэмента́льная інкрэмента́льнае інкрэмента́льныя
Р. інкрэмента́льнага інкрэмента́льнай
інкрэмента́льнае		 інкрэмента́льнага інкрэмента́льных
Д. інкрэмента́льнаму інкрэмента́льнай інкрэмента́льнаму інкрэмента́льным
В. інкрэмента́льны (неадуш.)
інкрэмента́льнага (адуш.)		 інкрэмента́льную інкрэмента́льнае інкрэмента́льныя (неадуш.)
інкрэмента́льных (адуш.)
Т. інкрэмента́льным інкрэмента́льнай
інкрэмента́льнаю		 інкрэмента́льным інкрэмента́льнымі
М. інкрэмента́льным інкрэмента́льнай інкрэмента́льным інкрэмента́льных

Крыніцы: piskunou2012.

інкрэме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкрэме́нтны інкрэме́нтная інкрэме́нтнае інкрэме́нтныя
Р. інкрэме́нтнага інкрэме́нтнай
інкрэме́нтнае		 інкрэме́нтнага інкрэме́нтных
Д. інкрэме́нтнаму інкрэме́нтнай інкрэме́нтнаму інкрэме́нтным
В. інкрэме́нтны (неадуш.)
інкрэме́нтнага (адуш.)		 інкрэме́нтную інкрэме́нтнае інкрэме́нтныя (неадуш.)
інкрэме́нтных (адуш.)
Т. інкрэме́нтным інкрэме́нтнай
інкрэме́нтнаю		 інкрэме́нтным інкрэме́нтнымі
М. інкрэме́нтным інкрэме́нтнай інкрэме́нтным інкрэме́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

інкрэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інкрэ́т інкрэ́ты
Р. інкрэ́ту інкрэ́таў
Д. інкрэ́ту інкрэ́там
В. інкрэ́т інкрэ́ты
Т. інкрэ́там інкрэ́тамі
М. інкрэ́це інкрэ́тах

Крыніцы: piskunou2012.

інкрэто́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкрэто́рны інкрэто́рная інкрэто́рнае інкрэто́рныя
Р. інкрэто́рнага інкрэто́рнай
інкрэто́рнае		 інкрэто́рнага інкрэто́рных
Д. інкрэто́рнаму інкрэто́рнай інкрэто́рнаму інкрэто́рным
В. інкрэто́рны (неадуш.)
інкрэто́рнага (адуш.)		 інкрэто́рную інкрэто́рнае інкрэто́рныя (неадуш.)
інкрэто́рных (адуш.)
Т. інкрэто́рным інкрэто́рнай
інкрэто́рнаю		 інкрэто́рным інкрэто́рнымі
М. інкрэто́рным інкрэто́рнай інкрэто́рным інкрэто́рных

Крыніцы: piskunou2012.