інкрэме́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інкрэме́нтны інкрэме́нтная інкрэме́нтнае інкрэме́нтныя
Р. інкрэме́нтнага інкрэме́нтнай
інкрэме́нтнае		 інкрэме́нтнага інкрэме́нтных
Д. інкрэме́нтнаму інкрэме́нтнай інкрэме́нтнаму інкрэме́нтным
В. інкрэме́нтны (неадуш.)
інкрэме́нтнага (адуш.)		 інкрэме́нтную інкрэме́нтнае інкрэме́нтныя (неадуш.)
інкрэме́нтных (адуш.)
Т. інкрэме́нтным інкрэме́нтнай
інкрэме́нтнаю		 інкрэме́нтным інкрэме́нтнымі
М. інкрэме́нтным інкрэме́нтнай інкрэме́нтным інкрэме́нтных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)