Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
абвгдежзйклмнопрстуўфхцчш-

хапяну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хапяну́ хапянё́м
2-я ас. хапяне́ш хапеняце́
3-я ас. хапяне́ хапяну́ць
Прошлы час
м. хапяну́ў хапяну́лі
ж. хапяну́ла
н. хапяну́ла
Загадны лад
2-я ас. хапяні́ хапяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час хапяну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ха́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ха́ра ха́ры
Р. ха́ры ха́р
Д. ха́ры ха́рам
В. ха́ру ха́ры
Т. ха́рай
ха́раю		 ха́рамі
М. ха́ры ха́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

харабрава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. харабру́ю харабру́ем
2-я ас. харабру́еш харабру́еце
3-я ас. харабру́е харабру́юць
Прошлы час
м. харабрава́ў харабрава́лі
ж. харабрава́ла
н. харабрава́ла
Загадны лад
2-я ас. харабру́й харабру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час харабру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Харабро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Харабро́ва
Р. Харабро́ва
Д. Харабро́ву
В. Харабро́ва
Т. Харабро́вам
М. Харабро́ве

Харабро́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Харабро́вічы
Р. Харабро́віч
Харабро́вічаў
Д. Харабро́вічам
В. Харабро́вічы
Т. Харабро́вічамі
М. Харабро́вічах

Харава́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Харава́
Р. Харавы́
Д. Хараве́
В. Хараву́
Т. Хараво́й
Хараво́ю
М. Хараве́

хараво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хараво́д хараво́ды
Р. хараво́да хараво́даў
Д. хараво́ду хараво́дам
В. хараво́да хараво́даў
Т. хараво́дам хараво́дамі
М. хараво́дзе хараво́дах

Крыніцы: piskunou2012.

ха́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́равы ха́равая ха́равае ха́равыя
Р. ха́равага ха́равай
ха́равае		 ха́равага ха́равых
Д. ха́раваму ха́равай ха́раваму ха́равым
В. ха́равы (неадуш.)
ха́равага (адуш.)		 ха́равую ха́равае ха́равыя (неадуш.)
ха́равых (адуш.)
Т. ха́равым ха́равай
ха́раваю		 ха́равым ха́равымі
М. ха́равым ха́равай ха́равым ха́равых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

харавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. харавы́ харава́я хараво́е харавы́я
Р. хараво́га хараво́й
хараво́е		 хараво́га харавы́х
Д. хараво́му хараво́й хараво́му харавы́м
В. харавы́ (неадуш.)
хараво́га (адуш.)		 хараву́ю хараво́е харавы́я (неадуш.)
харавы́х (адуш.)
Т. харавы́м хараво́й
хараво́ю		 харавы́м харавы́мі
М. харавы́м хараво́й харавы́м харавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́равыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ха́равыя
Р. ха́равых
Д. ха́равым
В. ха́равыя
Т. ха́равымі
М. ха́равых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.