патупі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
патуплю́ |
пату́пім |
| 2-я ас. |
пату́піш |
пату́піце |
| 3-я ас. |
пату́піць |
пату́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
патупі́ў |
патупі́лі |
| ж. |
патупі́ла |
| н. |
патупі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
патупі́ |
патупі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
патупі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Пату́пы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Пату́пы |
| Р. |
Пату́п Пату́паў |
| Д. |
Пату́пам |
| В. |
Пату́пы |
| Т. |
Пату́памі |
| М. |
Пату́пах |
патура́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
патура́льнік |
патура́льнікі |
| Р. |
патура́льніка |
патура́льнікаў |
| Д. |
патура́льніку |
патура́льнікам |
| В. |
патура́льніка |
патура́льнікаў |
| Т. |
патура́льнікам |
патура́льнікамі |
| М. |
патура́льніку |
патура́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
патура́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
патура́льніца |
патура́льніцы |
| Р. |
патура́льніцы |
патура́льніц |
| Д. |
патура́льніцы |
патура́льніцам |
| В. |
патура́льніцу |
патура́льніц |
| Т. |
патура́льніцай патура́льніцаю |
патура́льніцамі |
| М. |
патура́льніцы |
патура́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
патура́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
патура́льніцкі |
патура́льніцкая |
патура́льніцкае |
патура́льніцкія |
| Р. |
патура́льніцкага |
патура́льніцкай патура́льніцкае |
патура́льніцкага |
патура́льніцкіх |
| Д. |
патура́льніцкаму |
патура́льніцкай |
патура́льніцкаму |
патура́льніцкім |
| В. |
патура́льніцкі (неадуш.) патура́льніцкага (адуш.) |
патура́льніцкую |
патура́льніцкае |
патура́льніцкія (неадуш.) патура́льніцкіх (адуш.) |
| Т. |
патура́льніцкім |
патура́льніцкай патура́льніцкаю |
патура́льніцкім |
патура́льніцкімі |
| М. |
патура́льніцкім |
патура́льніцкай |
патура́льніцкім |
патура́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
патура́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
патура́льніцтва |
| Р. |
патура́льніцтва |
| Д. |
патура́льніцтву |
| В. |
патура́льніцтва |
| Т. |
патура́льніцтвам |
| М. |
патура́льніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
патура́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
патура́нне |
| Р. |
патура́ння |
| Д. |
патура́нню |
| В. |
патура́нне |
| Т. |
патура́ннем |
| М. |
патура́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пату́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пату́раны |
пату́раная |
пату́ранае |
пату́раныя |
| Р. |
пату́ранага |
пату́ранай пату́ранае |
пату́ранага |
пату́раных |
| Д. |
пату́ранаму |
пату́ранай |
пату́ранаму |
пату́раным |
| В. |
пату́раны пату́ранага |
пату́раную |
пату́ранае |
пату́раныя пату́раных |
| Т. |
пату́раным |
пату́ранай пату́ранаю |
пату́раным |
пату́ранымі |
| М. |
пату́раным |
пату́ранай |
пату́раным |
пату́раных |
Кароткая форма: пату́рана.
Крыніцы:
dzsl2007.
патура́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
патура́ю |
патура́ем |
| 2-я ас. |
патура́еш |
патура́еце |
| 3-я ас. |
патура́е |
патура́юць |
| Прошлы час |
| м. |
патура́ў |
патура́лі |
| ж. |
патура́ла |
| н. |
патура́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
патура́й |
патура́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
патура́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.