патурбава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| патурбава́нне | |
| патурбава́ння | |
| патурбава́нню | |
| патурбава́нне | |
| патурбава́ннем | |
| патурбава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)