Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паначэ́сваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паначэ́сваны	паначэ́сваная	паначэ́сванае	паначэ́сваныя
Р.	паначэ́сванага	паначэ́сванай паначэ́сванае	паначэ́сванага	паначэ́сваных
Д.	паначэ́сванаму	паначэ́сванай	паначэ́сванаму	паначэ́сваным
В.	паначэ́сваны (неадуш.) паначэ́сванага (адуш.)	паначэ́сваную	паначэ́сванае	паначэ́сваныя (неадуш.) паначэ́сваных (адуш.)
Т.	паначэ́сваным	паначэ́сванай паначэ́сванаю	паначэ́сваным	паначэ́сванымі
М.	паначэ́сваным	паначэ́сванай	паначэ́сваным	паначэ́сваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паначэ́сваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паначэ́сваны	паначэ́сваная	паначэ́сванае	паначэ́сваныя
Р.	паначэ́сванага	паначэ́сванай паначэ́сванае	паначэ́сванага	паначэ́сваных
Д.	паначэ́сванаму	паначэ́сванай	паначэ́сванаму	паначэ́сваным
В.	паначэ́сваны (неадуш.) паначэ́сванага (адуш.)	паначэ́сваную	паначэ́сванае	паначэ́сваныя (неадуш.) паначэ́сваных (адуш.)
Т.	паначэ́сваным	паначэ́сванай паначэ́сванаю	паначэ́сваным	паначэ́сванымі
М.	паначэ́сваным	паначэ́сванай	паначэ́сваным	паначэ́сваных

Кароткая форма: паначэ́свана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паначэ́сваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паначэ́сваю	паначэ́сваем
2-я ас.	паначэ́сваеш	паначэ́сваеце
3-я ас.	паначэ́свае	паначэ́сваюць
Прошлы час
м.	паначэ́сваў	паначэ́свалі
ж.	паначэ́свала
н.	паначэ́свала
Загадны лад
2-я ас.	паначэ́свай	паначэ́свайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паначэ́сваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Пана́ч-Мурава́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Пана́ч-Мурава́нка
Р.	Пана́ч-Мурава́нкі
Д.	Пана́ч-Мурава́нцы
В.	Пана́ч-Мурава́нку
Т.	Пана́ч-Мурава́нкай Пана́ч-Мурава́нкаю
М.	Пана́ч-Мурава́нцы

пана́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пана́шчаны	пана́шчаная	пана́шчанае	пана́шчаныя
Р.	пана́шчанага	пана́шчанай пана́шчанае	пана́шчанага	пана́шчаных
Д.	пана́шчанаму	пана́шчанай	пана́шчанаму	пана́шчаным
В.	пана́шчаны (неадуш.) пана́шчанага (адуш.)	пана́шчаную	пана́шчанае	пана́шчаныя (неадуш.) пана́шчаных (адуш.)
Т.	пана́шчаным	пана́шчанай пана́шчанаю	пана́шчаным	пана́шчанымі
М.	пана́шчаным	пана́шчанай	пана́шчаным	пана́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

пана́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пана́шчаны	пана́шчаная	пана́шчанае	пана́шчаныя
Р.	пана́шчанага	пана́шчанай пана́шчанае	пана́шчанага	пана́шчаных
Д.	пана́шчанаму	пана́шчанай	пана́шчанаму	пана́шчаным
В.	пана́шчаны (неадуш.) пана́шчанага (адуш.)	пана́шчаную	пана́шчанае	пана́шчаныя (неадуш.) пана́шчаных (адуш.)
Т.	пана́шчаным	пана́шчанай пана́шчанаю	пана́шчаным	пана́шчанымі
М.	пана́шчаным	пана́шчанай	пана́шчаным	пана́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

пана́шчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пана́шчуся	пана́шчымся
2-я ас.	пана́шчышся	пана́шчыцеся
3-я ас.	пана́шчыцца	пана́шчацца
Прошлы час
м.	пана́шчыўся	пана́шчыліся
ж.	пана́шчылася
н.	пана́шчылася
Загадны лад
2-я ас.	пана́шчыся	пана́шчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	пана́шчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

пана́шчыць

‘утварыць дзеянне так, як гэта робіцца нашча (панашчыць думку, душу і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	пана́шчу	пана́шчым
2-я ас.	пана́шчыш	пана́шчыце
3-я ас.	пана́шчыць	пана́шчаць
Прошлы час
м.	пана́шчыў	пана́шчылі
ж.	пана́шчыла
н.	пана́шчыла
Загадны лад
2-я ас.	пана́шчы	пана́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час	пана́шчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

панашыва́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	панашыва́ны	панашыва́ная	панашыва́нае	панашыва́ныя
Р.	панашыва́нага	панашыва́най панашыва́нае	панашыва́нага	панашыва́ных
Д.	панашыва́наму	панашыва́най	панашыва́наму	панашыва́ным
В.	панашыва́ны (неадуш.) панашыва́нага (адуш.)	панашыва́ную	панашыва́нае	панашыва́ныя (неадуш.) панашыва́ных (адуш.)
Т.	панашыва́ным	панашыва́най панашыва́наю	панашыва́ным	панашыва́нымі
М.	панашыва́ным	панашыва́най	панашыва́ным	панашыва́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

панашыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	панашыва́ны	панашыва́ная	панашыва́нае	панашыва́ныя
Р.	панашыва́нага	панашыва́най панашыва́нае	панашыва́нага	панашыва́ных
Д.	панашыва́наму	панашыва́най	панашыва́наму	панашыва́ным
В.	панашыва́ны (неадуш.) панашыва́нага (адуш.)	панашыва́ную	панашыва́нае	панашыва́ныя (неадуш.) панашыва́ных (адуш.)
Т.	панашыва́ным	панашыва́най панашыва́наю	панашыва́ным	панашыва́нымі
М.	панашыва́ным	панашыва́най	панашыва́ным	панашыва́ных

Кароткая форма: панашыва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)