Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

інкрустава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	інкрусту́ю	інкрусту́ем
2-я ас.	інкрусту́еш	інкрусту́еце
3-я ас.	інкрусту́е	інкрусту́юць
Прошлы час
м.	інкрустава́ў	інкрустава́лі
ж.	інкрустава́ла
н.	інкрустава́ла
Загадны лад
2-я ас.	інкрусту́й	інкрусту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	інкрусту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкрустава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	інкрусту́ю	інкрусту́ем
2-я ас.	інкрусту́еш	інкрусту́еце
3-я ас.	інкрусту́е	інкрусту́юць
Прошлы час
м.	інкрустава́ў	інкрустава́лі
ж.	інкрустава́ла
н.	інкрустава́ла
Загадны лад
2-я ас.	інкрусту́й	інкрусту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	інкрустава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкруста́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	інкруста́тар	інкруста́тары
Р.	інкруста́тара	інкруста́тараў
Д.	інкруста́тару	інкруста́тарам
В.	інкруста́тара	інкруста́тараў
Т.	інкруста́тарам	інкруста́тарамі
М.	інкруста́тару	інкруста́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкруста́тарскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інкруста́тарскі	інкруста́тарская	інкруста́тарскае	інкруста́тарскія
Р.	інкруста́тарскага	інкруста́тарскай інкруста́тарскае	інкруста́тарскага	інкруста́тарскіх
Д.	інкруста́тарскаму	інкруста́тарскай	інкруста́тарскаму	інкруста́тарскім
В.	інкруста́тарскі (неадуш.) інкруста́тарскага (адуш.)	інкруста́тарскую	інкруста́тарскае	інкруста́тарскія (неадуш.) інкруста́тарскіх (адуш.)
Т.	інкруста́тарскім	інкруста́тарскай інкруста́тарскаю	інкруста́тарскім	інкруста́тарскімі
М.	інкруста́тарскім	інкруста́тарскай	інкруста́тарскім	інкруста́тарскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

інкрустацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інкрустацы́йны	інкрустацы́йная	інкрустацы́йнае	інкрустацы́йныя
Р.	інкрустацы́йнага	інкрустацы́йнай інкрустацы́йнае	інкрустацы́йнага	інкрустацы́йных
Д.	інкрустацы́йнаму	інкрустацы́йнай	інкрустацы́йнаму	інкрустацы́йным
В.	інкрустацы́йны (неадуш.) інкрустацы́йнага (адуш.)	інкрустацы́йную	інкрустацы́йнае	інкрустацы́йныя (неадуш.) інкрустацы́йных (адуш.)
Т.	інкрустацы́йным	інкрустацы́йнай інкрустацы́йнаю	інкрустацы́йным	інкрустацы́йнымі
М.	інкрустацы́йным	інкрустацы́йнай	інкрустацы́йным	інкрустацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

інкруста́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	інкруста́цыя	інкруста́цыі
Р.	інкруста́цыі	інкруста́цый
Д.	інкруста́цыі	інкруста́цыям
В.	інкруста́цыю	інкруста́цыі
Т.	інкруста́цыяй інкруста́цыяю	інкруста́цыямі
М.	інкруста́цыі	інкруста́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

інкрымінава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	інкрымінава́нне
Р.	інкрымінава́ння
Д.	інкрымінава́нню
В.	інкрымінава́нне
Т.	інкрымінава́ннем
М.	інкрымінава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інкрымінава́ны	інкрымінава́ная	інкрымінава́нае	інкрымінава́ныя
Р.	інкрымінава́нага	інкрымінава́най інкрымінава́нае	інкрымінава́нага	інкрымінава́ных
Д.	інкрымінава́наму	інкрымінава́най	інкрымінава́наму	інкрымінава́ным
В.	інкрымінава́ны (неадуш.) інкрымінава́нага (адуш.)	інкрымінава́ную	інкрымінава́нае	інкрымінава́ныя (неадуш.) інкрымінава́ных (адуш.)
Т.	інкрымінава́ным	інкрымінава́най інкрымінава́наю	інкрымінава́ным	інкрымінава́нымі
М.	інкрымінава́ным	інкрымінава́най	інкрымінава́ным	інкрымінава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

інкрымінава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інкрымінава́ны	інкрымінава́ная	інкрымінава́нае	інкрымінава́ныя
Р.	інкрымінава́нага	інкрымінава́най інкрымінава́нае	інкрымінава́нага	інкрымінава́ных
Д.	інкрымінава́наму	інкрымінава́най	інкрымінава́наму	інкрымінава́ным
В.	інкрымінава́ны (неадуш.) інкрымінава́нага (адуш.)	інкрымінава́ную	інкрымінава́нае	інкрымінава́ныя (неадуш.) інкрымінава́ных (адуш.)
Т.	інкрымінава́ным	інкрымінава́най інкрымінава́наю	інкрымінава́ным	інкрымінава́нымі
М.	інкрымінава́ным	інкрымінава́най	інкрымінава́ным	інкрымінава́ных

Кароткая форма: інкрымінава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

інкрымінава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інкрымінава́ны	інкрымінава́ная	інкрымінава́нае	інкрымінава́ныя
Р.	інкрымінава́нага	інкрымінава́най інкрымінава́нае	інкрымінава́нага	інкрымінава́ных
Д.	інкрымінава́наму	інкрымінава́най	інкрымінава́наму	інкрымінава́ным
В.	інкрымінава́ны (неадуш.) інкрымінава́нага (адуш.)	інкрымінава́ную	інкрымінава́нае	інкрымінава́ныя (неадуш.) інкрымінава́ных (адуш.)
Т.	інкрымінава́ным	інкрымінава́най інкрымінава́наю	інкрымінава́ным	інкрымінава́нымі
М.	інкрымінава́ным	інкрымінава́най	інкрымінава́ным	інкрымінава́ных

Кароткая форма: інкрымінава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)