свіргата́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
свіргачу́ |
свірго́чам |
2-я ас. |
свірго́чаш |
свірго́чаце |
3-я ас. |
свірго́ча |
свірго́чуць |
Прошлы час |
м. |
свіргата́ў |
свіргата́лі |
ж. |
свіргата́ла |
н. |
свіргата́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
свіргачы́ |
свіргачы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
свірго́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Свірду́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свірду́ны |
Р. |
Свірду́н Свірду́наў |
Д. |
Свірду́нам |
В. |
Свірду́ны |
Т. |
Свірду́намі |
М. |
Свірду́нах |
Сві́ркаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сві́ркаўшчына |
Р. |
Сві́ркаўшчыны |
Д. |
Сві́ркаўшчыне |
В. |
Сві́ркаўшчыну |
Т. |
Сві́ркаўшчынай Сві́ркаўшчынаю |
М. |
Сві́ркаўшчыне |
Сві́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сві́ркі |
Р. |
Сві́рак Сві́ркаў |
Д. |
Сві́ркам |
В. |
Сві́ркі |
Т. |
Сві́ркамі |
М. |
Сві́рках |
Свіркі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свіркі́ |
Р. |
Свірко́ў |
Д. |
Свірка́м |
В. |
Свіркі́ |
Т. |
Свірка́мі |
М. |
Свірка́х |
сві́рнавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сві́рнавы |
сві́рнавая |
сві́рнавае |
сві́рнавыя |
Р. |
сві́рнавага |
сві́рнавай сві́рнавае |
сві́рнавага |
сві́рнавых |
Д. |
сві́рнаваму |
сві́рнавай |
сві́рнаваму |
сві́рнавым |
В. |
сві́рнавы (неадуш.) сві́рнавага (адуш.) |
сві́рнавую |
сві́рнавае |
сві́рнавыя (неадуш.) сві́рнавых (адуш.) |
Т. |
сві́рнавым |
сві́рнавай сві́рнаваю |
сві́рнавым |
сві́рнавымі |
М. |
сві́рнавым |
сві́рнавай |
сві́рнавым |
сві́рнавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
свірнавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
свірнавы́ |
свірнава́я |
свірнаво́е |
свірнавы́я |
Р. |
свірнаво́га |
свірнаво́й свірнаво́е |
свірнаво́га |
свірнавы́х |
Д. |
свірнаво́му |
свірнаво́й |
свірнаво́му |
свірнавы́м |
В. |
свірнавы́ (неадуш.) |
свірнаву́ю |
свірнаво́е |
свірнавы́я (неадуш.) |
Т. |
свірнавы́м |
свірнаво́й свірнаво́ю |
свірнавы́м |
свірнавы́мі |
М. |
свірнавы́м |
свірнаво́й |
свірнавы́м |
свірнавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Свірналі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Свірналі́шкі |
Р. |
Свірналі́шак Свірналі́шкаў |
Д. |
Свірналі́шкам |
В. |
Свірналі́шкі |
Т. |
Свірналі́шкамі |
М. |
Свірналі́шках |
сві́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сві́рнік |
сві́рнікі |
Р. |
сві́рніка |
сві́рнікаў |
Д. |
сві́рніку |
сві́рнікам |
В. |
сві́рнік |
сві́рнікі |
Т. |
сві́рнікам |
сві́рнікамі |
М. |
сві́рніку |
сві́рніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
свіро́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
свіро́нак |
свіро́нкі |
Р. |
свіро́нка |
свіро́нкаў |
Д. |
свіро́нку |
свіро́нкам |
В. |
свіро́нак |
свіро́нкі |
Т. |
свіро́нкам |
свіро́нкамі |
М. |
свіро́нку |
свіро́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.