Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдезйклмнопрстфш-

генпракуро́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генпракуро́р генпракуро́ры
Р. генпракуро́ра генпракуро́раў
Д. генпракуро́ру генпракуро́рам
В. генпракуро́ра генпракуро́раў
Т. генпракуро́рам генпракуро́рамі
М. генпракуро́ру генпракуро́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́нрых

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ге́нрых Ге́нрыхі
Р. Ге́нрыха Ге́нрыхаў
Д. Ге́нрыху Ге́нрыхам
В. Ге́нрыха Ге́нрыхаў
Т. Ге́нрыхам Ге́нрыхамі
М. Ге́нрыху Ге́нрыхах

генсаве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. генсаве́т
Р. генсаве́та
Д. генсаве́ту
В. генсаве́т
Т. генсаве́там
М. генсаве́це

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

генсе́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генсе́к генсе́кі
Р. генсе́ка генсе́каў
Д. генсе́ку генсе́кам
В. генсе́ка генсе́каў
Т. генсе́кам генсе́камі
М. генсе́ку генсе́ках

Крыніцы: piskunou2012.

генсе́каўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генсе́каўскі генсе́каўская генсе́каўскае генсе́каўскія
Р. генсе́каўскага генсе́каўскай
генсе́каўскае		 генсе́каўскага генсе́каўскіх
Д. генсе́каўскаму генсе́каўскай генсе́каўскаму генсе́каўскім
В. генсе́каўскі (неадуш.)
генсе́каўскага (адуш.)		 генсе́каўскую генсе́каўскае генсе́каўскія (неадуш.)
генсе́каўскіх (адуш.)
Т. генсе́каўскім генсе́каўскай
генсе́каўскаю		 генсе́каўскім генсе́каўскімі
М. генсе́каўскім генсе́каўскай генсе́каўскім генсе́каўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́нтава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ге́нтава
Р. Ге́нтава
Д. Ге́нтаву
В. Ге́нтава
Т. Ге́нтавам
М. Ге́нтаве

генуі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генуі́нны генуі́нная генуі́ннае генуі́нныя
Р. генуі́ннага генуі́ннай
генуі́ннае		 генуі́ннага генуі́нных
Д. генуі́ннаму генуі́ннай генуі́ннаму генуі́нным
В. генуі́нны (неадуш.)
генуі́ннага (адуш.)		 генуі́нную генуі́ннае генуі́нныя (неадуш.)
генуі́нных (адуш.)
Т. генуі́нным генуі́ннай
генуі́ннаю		 генуі́нным генуі́ннымі
М. генуі́нным генуі́ннай генуі́нным генуі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

генуэ́зка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. генуэ́зка генуэ́зкі
Р. генуэ́зкі генуэ́зак
Д. генуэ́зцы генуэ́зкам
В. генуэ́зку генуэ́зак
Т. генуэ́зкай
генуэ́зкаю		 генуэ́зкамі
М. генуэ́зцы генуэ́зках

Крыніцы: piskunou2012.

генуэ́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генуэ́зскі генуэ́зская генуэ́зскае генуэ́зскія
Р. генуэ́зскага генуэ́зскай
генуэ́зскае		 генуэ́зскага генуэ́зскіх
Д. генуэ́зскаму генуэ́зскай генуэ́зскаму генуэ́зскім
В. генуэ́зскі (неадуш.)
генуэ́зскага (адуш.)		 генуэ́зскую генуэ́зскае генуэ́зскія (неадуш.)
генуэ́зскіх (адуш.)
Т. генуэ́зскім генуэ́зскай
генуэ́зскаю		 генуэ́зскім генуэ́зскімі
М. генуэ́зскім генуэ́зскай генуэ́зскім генуэ́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́нуя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ге́нуя
Р. Ге́нуі
Д. Ге́нуі
В. Ге́ную
Т. Ге́нуяй
Ге́нуяю
М. Ге́нуі