Ге́нтава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ге́нтава
Р. Ге́нтава
Д. Ге́нтаву
В. Ге́нтава
Т. Ге́нтавам
М. Ге́нтаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)