Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдезйклмнопрстфш-

ге́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ге́н ге́ны
Р. ге́на ге́наў
Д. ге́ну ге́нам
В. ге́н ге́ны
Т. ге́нам ге́намі
М. ге́не ге́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

генагеагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. генагеагра́фія
Р. генагеагра́фіі
Д. генагеагра́фіі
В. генагеагра́фію
Т. генагеагра́фіяй
генагеагра́фіяю
М. генагеагра́фіі

Крыніцы: piskunou2012.

Гена́дзь

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Гена́дзь Гена́дзі
Р. Гена́дзя Гена́дзяў
Д. Гена́дзю Гена́дзям
В. Гена́дзя Гена́дзяў
Т. Гена́дзем Гена́дзямі
М. Гена́дзю Гена́дзях

генако́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. генако́пія генако́піі
Р. генако́піі генако́пій
Д. генако́піі генако́піям
В. генако́пію генако́піі
Т. генако́піяй
генако́піяю		 генако́піямі
М. генако́піі генако́піях

Крыніцы: piskunou2012.

генамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генамі́чны генамі́чная генамі́чнае генамі́чныя
Р. генамі́чнага генамі́чнай
генамі́чнае		 генамі́чнага генамі́чных
Д. генамі́чнаму генамі́чнай генамі́чнаму генамі́чным
В. генамі́чны (неадуш.)
генамі́чнага (адуш.)		 генамі́чную генамі́чнае генамі́чныя (неадуш.)
генамі́чных (адуш.)
Т. генамі́чным генамі́чнай
генамі́чнаю		 генамі́чным генамі́чнымі
М. генамі́чным генамі́чнай генамі́чным генамі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

генаты́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генаты́п генаты́пы
Р. генаты́па генаты́паў
Д. генаты́пу генаты́пам
В. генаты́п генаты́пы
Т. генаты́пам генаты́памі
М. генаты́пе генаты́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

генатыпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генатыпі́чны генатыпі́чная генатыпі́чнае генатыпі́чныя
Р. генатыпі́чнага генатыпі́чнай
генатыпі́чнае		 генатыпі́чнага генатыпі́чных
Д. генатыпі́чнаму генатыпі́чнай генатыпі́чнаму генатыпі́чным
В. генатыпі́чны (неадуш.)
генатыпі́чнага (адуш.)		 генатыпі́чную генатыпі́чнае генатыпі́чныя (неадуш.)
генатыпі́чных (адуш.)
Т. генатыпі́чным генатыпі́чнай
генатыпі́чнаю		 генатыпі́чным генатыпі́чнымі
М. генатыпі́чным генатыпі́чнай генатыпі́чным генатыпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

генатэі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. генатэі́зм
Р. генатэі́зму
Д. генатэі́зму
В. генатэі́зм
Т. генатэі́змам
М. генатэі́зме

Крыніцы: piskunou2012.

генатэі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генатэі́ст генатэі́сты
Р. генатэі́ста генатэі́стаў
Д. генатэі́сту генатэі́стам
В. генатэі́ста генатэі́стаў
Т. генатэі́стам генатэі́стамі
М. генатэі́сце генатэі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

генатэісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генатэісты́чны генатэісты́чная генатэісты́чнае генатэісты́чныя
Р. генатэісты́чнага генатэісты́чнай
генатэісты́чнае		 генатэісты́чнага генатэісты́чных
Д. генатэісты́чнаму генатэісты́чнай генатэісты́чнаму генатэісты́чным
В. генатэісты́чны (неадуш.)
генатэісты́чнага (адуш.)		 генатэісты́чную генатэісты́чнае генатэісты́чныя (неадуш.)
генатэісты́чных (адуш.)
Т. генатэісты́чным генатэісты́чнай
генатэісты́чнаю		 генатэісты́чным генатэісты́чнымі
М. генатэісты́чным генатэісты́чнай генатэісты́чным генатэісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.