генатэісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генатэісты́чны генатэісты́чная генатэісты́чнае генатэісты́чныя
Р. генатэісты́чнага генатэісты́чнай
генатэісты́чнае		 генатэісты́чнага генатэісты́чных
Д. генатэісты́чнаму генатэісты́чнай генатэісты́чнаму генатэісты́чным
В. генатэісты́чны (неадуш.)
генатэісты́чнага (адуш.)		 генатэісты́чную генатэісты́чнае генатэісты́чныя (неадуш.)
генатэісты́чных (адуш.)
Т. генатэісты́чным генатэісты́чнай
генатэісты́чнаю		 генатэісты́чным генатэісты́чнымі
М. генатэісты́чным генатэісты́чнай генатэісты́чным генатэісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)