генуі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генуі́нны генуі́нная генуі́ннае генуі́нныя
Р. генуі́ннага генуі́ннай
генуі́ннае		 генуі́ннага генуі́нных
Д. генуі́ннаму генуі́ннай генуі́ннаму генуі́нным
В. генуі́нны (неадуш.)
генуі́ннага (адуш.)		 генуі́нную генуі́ннае генуі́нныя (неадуш.)
генуі́нных (адуш.)
Т. генуі́нным генуі́ннай
генуі́ннаю		 генуі́нным генуі́ннымі
М. генуі́нным генуі́ннай генуі́нным генуі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)