Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уві́ты уві́тая уві́тае уві́тыя
Р. уві́тага уві́тай
уві́тае
уві́тага уві́тых
Д. уві́таму уві́тай уві́таму уві́тым
В. уві́ты (неадуш.)
уві́тага (адуш.)
уві́тую уві́тае уві́тыя (неадуш.)
уві́тых (адуш.)
Т. уві́тым уві́тай
уві́таю
уві́тым уві́тымі
М. уві́тым уві́тай уві́тым уві́тых

Кароткая форма: уві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увіха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. увіха́нне
Р. увіха́ння
Д. увіха́нню
В. увіха́нне
Т. увіха́ннем
М. увіха́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

увіха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. увіха́юся увіха́емся
2-я ас. увіха́ешся увіха́ецеся
3-я ас. увіха́ецца увіха́юцца
Прошлы час
м. увіха́ўся увіха́ліся
ж. увіха́лася
н. увіха́лася
Загадны лад
2-я ас. увіха́йся увіха́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час увіха́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уві́хна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уві́хна - -

Крыніцы: piskunou2012.

увіхну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увіхну́ся увіхнё́мся
2-я ас. увіхне́шся увіхняце́ся
3-я ас. увіхне́цца увіхну́цца
Прошлы час
м. увіхну́ўся увіхну́ліся
ж. увіхну́лася
н. увіхну́лася
Загадны лад
2-я ас. увіхні́ся увіхні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час увіхну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уві́хны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уві́хны уві́хная уві́хнае уві́хныя
Р. уві́хнага уві́хнай
уві́хнае
уві́хнага уві́хных
Д. уві́хнаму уві́хнай уві́хнаму уві́хным
В. уві́хны (неадуш.)
уві́хнага (адуш.)
уві́хную уві́хнае уві́хныя (неадуш.)
уві́хных (адуш.)
Т. уві́хным уві́хнай
уві́хнаю
уві́хным уві́хнымі
М. уві́хным уві́хнай уві́хным уві́хных

Крыніцы: piskunou2012.

уві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уваўе́цца уваўю́цца
Прошлы час
м. уві́ўся увілі́ся
ж. увіла́ся
н. увіло́ся
Дзеепрыслоўе
прош. час уві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уваўю́ уваўё́м
2-я ас. уваўе́ш уваўяце́
3-я ас. уваўе́ уваўю́ць
Прошлы час
м. уві́ў увілі́
ж. увіла́
н. увіла́
увіло́
Загадны лад
2-я ас. уві́ уві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уві́шна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уві́шна - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

уві́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уві́шнасць
Р. уві́шнасці
Д. уві́шнасці
В. уві́шнасць
Т. уві́шнасцю
М. уві́шнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.