уві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уваўю́ уваўё́м
2-я ас. уваўе́ш уваўяце́
3-я ас. уваўе́ уваўю́ць
Прошлы час
м. уві́ў увілі́
ж. увіла́
н. увіла́
увіло́
Загадны лад
2-я ас. уві́ уві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час уві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)