вы́тынкаваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́тынкаваны |
вы́тынкаваная |
вы́тынкаванае |
вы́тынкаваныя |
| Р. |
вы́тынкаванага |
вы́тынкаванай вы́тынкаванае |
вы́тынкаванага |
вы́тынкаваных |
| Д. |
вы́тынкаванаму |
вы́тынкаванай |
вы́тынкаванаму |
вы́тынкаваным |
| В. |
вы́тынкаваны (неадуш.) вы́тынкаванага (адуш.) |
вы́тынкаваную |
вы́тынкаванае |
вы́тынкаваныя (неадуш.) вы́тынкаваных (адуш.) |
| Т. |
вы́тынкаваным |
вы́тынкаванай вы́тынкаванаю |
вы́тынкаваным |
вы́тынкаванымі |
| М. |
вы́тынкаваным |
вы́тынкаванай |
вы́тынкаваным |
вы́тынкаваных |
Кароткая форма: вы́тынкавана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́тынкаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́тынкую |
вы́тынкуем |
| 2-я ас. |
вы́тынкуеш |
вы́тынкуеце |
| 3-я ас. |
вы́тынкуе |
вы́тынкуюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́тынкаваў |
вы́тынкавалі |
| ж. |
вы́тынкавала |
| н. |
вы́тынкавала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́тынкуй |
вы́тынкуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́тынкаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вытынко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вытынко́ўванне |
| Р. |
вытынко́ўвання |
| Д. |
вытынко́ўванню |
| В. |
вытынко́ўванне |
| Т. |
вытынко́ўваннем |
| М. |
вытынко́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вытынко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вытынко́ўваецца |
вытынко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
вытынко́ўваўся |
вытынко́ўваліся |
| ж. |
вытынко́ўвалася |
| н. |
вытынко́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вытынко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вытынко́ўваю |
вытынко́ўваем |
| 2-я ас. |
вытынко́ўваеш |
вытынко́ўваеце |
| 3-я ас. |
вытынко́ўвае |
вытынко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вытынко́ўваў |
вытынко́ўвалі |
| ж. |
вытынко́ўвала |
| н. |
вытынко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вытынко́ўвай |
вытынко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вытынко́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вытырка́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вытырка́юся |
вытырка́емся |
| 2-я ас. |
вытырка́ешся |
вытырка́ецеся |
| 3-я ас. |
вытырка́ецца |
вытырка́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
вытырка́ўся |
вытырка́ліся |
| ж. |
вытырка́лася |
| н. |
вытырка́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вытырка́йся |
вытырка́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вытырка́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вытырка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вытырка́ю |
вытырка́ем |
| 2-я ас. |
вытырка́еш |
вытырка́еце |
| 3-я ас. |
вытырка́е |
вытырка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
вытырка́ў |
вытырка́лі |
| ж. |
вытырка́ла |
| н. |
вытырка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вытырка́й |
вытырка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вытырка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выты́рквацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выты́ркваюся |
выты́ркваемся |
| 2-я ас. |
выты́ркваешся |
выты́ркваецеся |
| 3-я ас. |
выты́ркваецца |
выты́ркваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выты́ркваўся |
выты́ркваліся |
| ж. |
выты́рквалася |
| н. |
выты́рквалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выты́рквайся |
выты́рквайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выты́ркваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
выты́ркваць
‘высоўваць, выстаўляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выты́ркваю |
выты́ркваем |
| 2-я ас. |
выты́ркваеш |
выты́ркваеце |
| 3-я ас. |
выты́рквае |
выты́ркваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выты́ркваў |
выты́рквалі |
| ж. |
выты́рквала |
| н. |
выты́рквала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выты́рквай |
выты́рквайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выты́ркваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́тыркласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́тыркласць |
вы́тыркласці |
| Р. |
вы́тыркласці |
вы́тыркласцяў вы́тыркласцей |
| Д. |
вы́тыркласці |
вы́тыркласцям |
| В. |
вы́тыркласць |
вы́тыркласці |
| Т. |
вы́тыркласцю |
вы́тыркласцямі |
| М. |
вы́тыркласці |
вы́тыркласцях |
Крыніцы:
piskunou2012.