разбэ́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбэ́ханы |
разбэ́ханая |
разбэ́ханае |
разбэ́ханыя |
Р. |
разбэ́ханага |
разбэ́ханай разбэ́ханае |
разбэ́ханага |
разбэ́ханых |
Д. |
разбэ́ханаму |
разбэ́ханай |
разбэ́ханаму |
разбэ́ханым |
В. |
разбэ́ханы (неадуш.) разбэ́ханага (адуш.) |
разбэ́ханую |
разбэ́ханае |
разбэ́ханыя (неадуш.) разбэ́ханых (адуш.) |
Т. |
разбэ́ханым |
разбэ́ханай разбэ́ханаю |
разбэ́ханым |
разбэ́ханымі |
М. |
разбэ́ханым |
разбэ́ханай |
разбэ́ханым |
разбэ́ханых |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбэ́хаць
‘павялічыць, пашырыць, раздуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбэ́хаю |
разбэ́хаем |
2-я ас. |
разбэ́хаеш |
разбэ́хаеце |
3-я ас. |
разбэ́хае |
разбэ́хаюць |
Прошлы час |
м. |
разбэ́хаў |
разбэ́халі |
ж. |
разбэ́хала |
н. |
разбэ́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбэ́хай |
разбэ́хайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбэ́хаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбэ́хваць
‘павелічаць, пашыраць, раздуваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбэ́хваю |
разбэ́хваем |
2-я ас. |
разбэ́хваеш |
разбэ́хваеце |
3-я ас. |
разбэ́хвае |
разбэ́хваюць |
Прошлы час |
м. |
разбэ́хваў |
разбэ́хвалі |
ж. |
разбэ́хвала |
н. |
разбэ́хвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбэ́хвай |
разбэ́хвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбэ́хваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбэ́шчана
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
разбэ́шчана |
разбэ́шчаней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
разбэ́шчанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбэ́шчанасць |
Р. |
разбэ́шчанасці |
Д. |
разбэ́шчанасці |
В. |
разбэ́шчанасць |
Т. |
разбэ́шчанасцю |
М. |
разбэ́шчанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбэ́шчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбэ́шчанне |
Р. |
разбэ́шчання |
Д. |
разбэ́шчанню |
В. |
разбэ́шчанне |
Т. |
разбэ́шчаннем |
М. |
разбэ́шчанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
разбэ́шчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбэ́шчаны |
разбэ́шчаная |
разбэ́шчанае |
разбэ́шчаныя |
Р. |
разбэ́шчанага |
разбэ́шчанай разбэ́шчанае |
разбэ́шчанага |
разбэ́шчаных |
Д. |
разбэ́шчанаму |
разбэ́шчанай |
разбэ́шчанаму |
разбэ́шчаным |
В. |
разбэ́шчаны (неадуш.) разбэ́шчанага (адуш.) |
разбэ́шчаную |
разбэ́шчанае |
разбэ́шчаныя (неадуш.) разбэ́шчаных (адуш.) |
Т. |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанай разбэ́шчанаю |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанымі |
М. |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанай |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбэ́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбэ́шчаны |
разбэ́шчаная |
разбэ́шчанае |
разбэ́шчаныя |
Р. |
разбэ́шчанага |
разбэ́шчанай разбэ́шчанае |
разбэ́шчанага |
разбэ́шчаных |
Д. |
разбэ́шчанаму |
разбэ́шчанай |
разбэ́шчанаму |
разбэ́шчаным |
В. |
разбэ́шчаны (неадуш.) разбэ́шчанага (адуш.) |
разбэ́шчаную |
разбэ́шчанае |
разбэ́шчаныя (неадуш.) разбэ́шчаных (адуш.) |
Т. |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанай разбэ́шчанаю |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанымі |
М. |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанай |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбэ́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбэ́шчаны |
разбэ́шчаная |
разбэ́шчанае |
разбэ́шчаныя |
Р. |
разбэ́шчанага |
разбэ́шчанай разбэ́шчанае |
разбэ́шчанага |
разбэ́шчаных |
Д. |
разбэ́шчанаму |
разбэ́шчанай |
разбэ́шчанаму |
разбэ́шчаным |
В. |
разбэ́шчаны (неадуш.) разбэ́шчанага (адуш.) |
разбэ́шчаную |
разбэ́шчанае |
разбэ́шчаныя (неадуш.) разбэ́шчаных (адуш.) |
Т. |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанай разбэ́шчанаю |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанымі |
М. |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчанай |
разбэ́шчаным |
разбэ́шчаных |
Кароткая форма: разбэ́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разбэ́шчвальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
разбэ́шчвальнік |
разбэ́шчвальнікі |
Р. |
разбэ́шчвальніка |
разбэ́шчвальнікаў |
Д. |
разбэ́шчвальніку |
разбэ́шчвальнікам |
В. |
разбэ́шчвальніка |
разбэ́шчвальнікаў |
Т. |
разбэ́шчвальнікам |
разбэ́шчвальнікамі |
М. |
разбэ́шчвальніку |
разбэ́шчвальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.