разбэ́шчвальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
разбэ́шчвальнік | разбэ́шчвальнікі | |
разбэ́шчвальніка | разбэ́шчвальнікаў | |
разбэ́шчвальніку | разбэ́шчвальнікам | |
разбэ́шчвальніка | разбэ́шчвальнікаў | |
разбэ́шчвальнікам | разбэ́шчвальнікамі | |
разбэ́шчвальніку | разбэ́шчвальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)