пусты́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пусты́нны |
пусты́нная |
пусты́ннае |
пусты́нныя |
Р. |
пусты́ннага |
пусты́ннай пусты́ннае |
пусты́ннага |
пусты́нных |
Д. |
пусты́ннаму |
пусты́ннай |
пусты́ннаму |
пусты́нным |
В. |
пусты́нны (неадуш.) пусты́ннага (адуш.) |
пусты́нную |
пусты́ннае |
пусты́нныя (неадуш.) пусты́нных (адуш.) |
Т. |
пусты́нным |
пусты́ннай пусты́ннаю |
пусты́нным |
пусты́ннымі |
М. |
пусты́нным |
пусты́ннай |
пусты́нным |
пусты́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пусты́ня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пусты́ня |
пусты́ні |
Р. |
пусты́ні |
пусты́нь |
Д. |
пусты́ні |
пусты́ням |
В. |
пусты́ню |
пусты́ні |
Т. |
пусты́няй пусты́няю |
пусты́нямі |
М. |
пусты́ні |
пусты́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустынязна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустынязна́ўства |
Р. |
пустынязна́ўства |
Д. |
пустынязна́ўству |
В. |
пустынязна́ўства |
Т. |
пустынязна́ўствам |
М. |
пустынязна́ўстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
пусты́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пусты́р |
пустыры́ |
Р. |
пустыра́ |
пустыро́ў |
Д. |
пустыру́ |
пустыра́м |
В. |
пусты́р |
пустыры́ |
Т. |
пустыро́м |
пустыра́мі |
М. |
пустыры́ |
пустыра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пусты́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пусты́шка |
пусты́шкі |
Р. |
пусты́шкі |
пусты́шак |
Д. |
пусты́шцы |
пусты́шкам |
В. |
пусты́шку |
пусты́шкі |
Т. |
пусты́шкай пусты́шкаю |
пусты́шкамі |
М. |
пусты́шцы |
пусты́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустэ́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пустэ́льна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пустэ́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустэ́льнасць |
Р. |
пустэ́льнасці |
Д. |
пустэ́льнасці |
В. |
пустэ́льнасць |
Т. |
пустэ́льнасцю |
М. |
пустэ́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустэ́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустэ́льнік |
пустэ́льнікі |
Р. |
пустэ́льніка |
пустэ́льнікаў |
Д. |
пустэ́льніку |
пустэ́льнікам |
В. |
пустэ́льніка |
пустэ́льнікаў |
Т. |
пустэ́льнікам |
пустэ́льнікамі |
М. |
пустэ́льніку |
пустэ́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Пустэ́льнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пустэ́льнікі |
Р. |
Пустэ́льнікаў |
Д. |
Пустэ́льнікам |
В. |
Пустэ́льнікі |
Т. |
Пустэ́льнікамі |
М. |
Пустэ́льніках |
пустэ́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустэ́льніца |
пустэ́льніцы |
Р. |
пустэ́льніцы |
пустэ́льніц |
Д. |
пустэ́льніцы |
пустэ́льніцам |
В. |
пустэ́льніцу |
пустэ́льніц |
Т. |
пустэ́льніцай пустэ́льніцаю |
пустэ́льніцамі |
М. |
пустэ́льніцы |
пустэ́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.