пустэ́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пустэ́льнік | пустэ́льнікі | |
пустэ́льніка | пустэ́льнікаў | |
пустэ́льніку | пустэ́льнікам | |
пустэ́льніка | пустэ́льнікаў | |
пустэ́льнікам | пустэ́льнікамі | |
пустэ́льніку | пустэ́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)