пусты́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
пусты́р | пустыры́ | |
пустыра́ | пустыро́ў | |
пустыру́ | пустыра́м | |
пусты́р | пустыры́ | |
пустыро́м | пустыра́мі | |
пустыры́ | пустыра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)