Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

напе́рстаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. напе́рстаўка напе́рстаўкі
Р. напе́рстаўкі напе́рставак
Д. напе́рстаўцы напе́рстаўкам
В. напе́рстаўку напе́рстаўкі
Т. напе́рстаўкай
напе́рстаўкаю
напе́рстаўкамі
М. напе́рстаўцы напе́рстаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напе́рці

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напру́ напро́м
2-я ас. напрэ́ш напраце́
3-я ас. напрэ́ напру́ць
Прошлы час
м. напё́р напе́рлі
ж. напе́рла
н. напе́рла
Загадны лад
2-я ас. напры́ напры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час напё́ршы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напе́рціся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напру́ся напро́мся
2-я ас. напрэ́шся напраце́ся
3-я ас. напрэ́цца напру́цца
Прошлы час
м. напё́рся напе́рліся
ж. напе́рлася
н. напе́рлася
Загадны лад
2-я ас. напры́ся напры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час напё́ршыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напе́рчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напе́рчаны напе́рчаная напе́рчанае напе́рчаныя
Р. напе́рчанага напе́рчанай
напе́рчанае
напе́рчанага напе́рчаных
Д. напе́рчанаму напе́рчанай напе́рчанаму напе́рчаным
В. напе́рчаны (неадуш.)
напе́рчанага (адуш.)
напе́рчаную напе́рчанае напе́рчаныя (неадуш.)
напе́рчаных (адуш.)
Т. напе́рчаным напе́рчанай
напе́рчанаю
напе́рчаным напе́рчанымі
М. напе́рчаным напе́рчанай напе́рчаным напе́рчаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напе́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. напе́рчаны напе́рчаная напе́рчанае напе́рчаныя
Р. напе́рчанага напе́рчанай
напе́рчанае
напе́рчанага напе́рчаных
Д. напе́рчанаму напе́рчанай напе́рчанаму напе́рчаным
В. напе́рчаны (неадуш.)
напе́рчанага (адуш.)
напе́рчаную напе́рчанае напе́рчаныя (неадуш.)
напе́рчаных (адуш.)
Т. напе́рчаным напе́рчанай
напе́рчанаю
напе́рчаным напе́рчанымі
М. напе́рчаным напе́рчанай напе́рчаным напе́рчаных

Кароткая форма: напе́рчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напе́рчвацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. напе́рчваецца напе́рчваюцца
Прошлы час
м. напе́рчваўся напе́рчваліся
ж. напе́рчвалася
н. напе́рчвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напе́рчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. напе́рчваю напе́рчваем
2-я ас. напе́рчваеш напе́рчваеце
3-я ас. напе́рчвае напе́рчваюць
Прошлы час
м. напе́рчваў напе́рчвалі
ж. напе́рчвала
н. напе́рчвала
Загадны лад
2-я ас. напе́рчвай напе́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час напе́рчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напе́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. напе́рчыцца напе́рчацца
Прошлы час
м. напе́рчыўся напе́рчыліся
ж. напе́рчылася
н. напе́рчылася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

напе́рчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напе́рчу напе́рчым
2-я ас. напе́рчыш напе́рчыце
3-я ас. напе́рчыць напе́рчаць
Прошлы час
м. напе́рчыў напе́рчылі
ж. напе́рчыла
н. напе́рчыла
Загадны лад
2-я ас. напе́рчы напе́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час напе́рчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

на́перш

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́перш - -

Крыніцы: piskunou2012.