напе́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. напе́рчыцца напе́рчацца
Прошлы час
м. напе́рчыўся напе́рчыліся
ж. напе́рчылася
н. напе́рчылася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)