напе́рчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напе́рчу напе́рчым
2-я ас. напе́рчыш напе́рчыце
3-я ас. напе́рчыць напе́рчаць
Прошлы час
м. напе́рчыў напе́рчылі
ж. напе́рчыла
н. напе́рчыла
Загадны лад
2-я ас. напе́рчы напе́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час напе́рчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)