галубя́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галубя́тнік | галубя́тнікі | |
| галубя́тніка | галубя́тнікаў | |
| галубя́тніку | галубя́тнікам | |
| галубя́тніка | галубя́тнікаў | |
| галубя́тнікам | галубя́тнікамі | |
| галубя́тніку | галубя́тніках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннігалубя́тня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| галубя́тня | галубя́тні | |
| галубя́тні | галубя́тняў | |
| галубя́тні | галубя́тням | |
| галубя́тню | галубя́тні | |
| галубя́тняй галубя́тняю |
галубя́тнямі | |
| галубя́тні | галубя́тнях |
Крыніцы:
галубя́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| галубя́ціна | |
| галубя́ціны | |
| галубя́ціне | |
| галубя́ціну | |
| галубя́цінай галубя́цінаю |
|
| галубя́ціне |
Крыніцы:
галузава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| галузава́тасць | |
| галузава́тасці | |
| галузава́тасці | |
| галузава́тасць | |
| галузава́тасцю | |
| галузава́тасці |
Крыніцы:
галузава́ты
прыметнік, якасны
| галузава́ты | галузава́тая | галузава́тае | галузава́тыя | |
| галузава́тага | галузава́тай галузава́тае |
галузава́тага | галузава́тых | |
| галузава́таму | галузава́тай | галузава́таму | галузава́тым | |
| галузава́ты ( галузава́тага ( |
галузава́тую | галузава́тае | галузава́тыя ( галузава́тых ( |
|
| галузава́тым | галузава́тай галузава́таю |
галузава́тым | галузава́тымі | |
| галузава́тым | галузава́тай | галузава́тым | галузава́тых | |
Крыніцы:
галу́заваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| галу́зую | галу́зуем | |
| галу́зуеш | галу́зуеце | |
| галу́зуе | галу́зуюць | |
| Прошлы час | ||
| галу́заваў | галу́завалі | |
| галу́завала | ||
| галу́завала | ||
| Загадны лад | ||
| галу́зуй | галу́зуйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| галу́зуючы | ||
Крыніцы:
галу́заць
‘сваволіць, рабіць глупствы’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| галу́заю | галу́заем | |
| галу́заеш | галу́заеце | |
| галу́зае | галу́заюць | |
| Прошлы час | ||
| галу́заў | галу́залі | |
| галу́зала | ||
| галу́зала | ||
| Загадны лад | ||
| галу́зай | галу́зайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| галу́заючы | ||
Крыніцы:
галу́злівы
прыметнік, якасны
| галу́злівы | галу́злівая | галу́злівае | галу́злівыя | |
| галу́злівага | галу́злівай галу́злівае |
галу́злівага | галу́злівых | |
| галу́зліваму | галу́злівай | галу́зліваму | галу́злівым | |
| галу́злівы ( галу́злівага ( |
галу́злівую | галу́злівае | галу́злівыя ( галу́злівых ( |
|
| галу́злівым | галу́злівай галу́зліваю |
галу́злівым | галу́злівымі | |
| галу́злівым | галу́злівай | галу́злівым | галу́злівых | |
Крыніцы:
галу́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галу́знік | галу́знікі | |
| галу́зніка | галу́знікаў | |
| галу́зніку | галу́знікам | |
| галу́зніка | галу́знікаў | |
| галу́знікам | галу́знікамі | |
| галу́зніку | галу́зніках |
Крыніцы:
Галу́зы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Галу́зы | |
| Галу́з Галу́заў |
|
| Галу́зам | |
| Галу́зы | |
| Галу́замі | |
| Галу́зах |