галубя́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галубя́тнік | галубя́тнікі | |
| галубя́тніка | галубя́тнікаў | |
| галубя́тніку | галубя́тнікам | |
| галубя́тніка | галубя́тнікаў | |
| галубя́тнікам | галубя́тнікамі | |
| галубя́тніку | галубя́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)