галу́заць

‘сваволіць, рабіць глупствы’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. галу́заю галу́заем
2-я ас. галу́заеш галу́заеце
3-я ас. галу́зае галу́заюць
Прошлы час
м. галу́заў галу́залі
ж. галу́зала
н. галу́зала
Загадны лад
2-я ас. галу́зай галу́зайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час галу́заючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)