га́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| га́р | га́ры | |
| га́ру | га́раў | |
| га́ру | га́рам | |
| га́р | га́ры | |
| га́рам | га́рамі | |
| га́ры | га́рах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннігара́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гара́ | го́ры гары́ |
|
| гары́ | го́р | |
| гары́ | го́рам гара́м |
|
| гару́ | го́ры гары́ |
|
| гаро́й гаро́ю |
го́рамі гара́мі |
|
| гары́ | го́рах гара́х |
Крыніцы:
Гара́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гара́ | |
| Гары́ | |
| Гары́ | |
| Гару́ | |
| Гаро́й Гаро́ю |
|
| Гары́ |
гарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| гарава́нне | |
| гарава́ння | |
| гарава́нню | |
| гарава́нне | |
| гарава́ннем | |
| гарава́нні |
Крыніцы:
Гарава́та
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гарава́та | |
| Гарава́ты | |
| Гарава́це | |
| Гарава́ту | |
| Гарава́тай Гарава́таю |
|
| Гарава́це |
гарава́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гарава́тка | гарава́ткі | |
| гарава́ткі | гарава́так | |
| гарава́тцы | гарава́ткам | |
| гарава́тку | гарава́ткі | |
| гарава́ткай гарава́ткаю |
гарава́ткамі | |
| гарава́тцы | гарава́тках |
Крыніцы:
Гарава́тка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гарава́тка | |
| Гарава́ткі | |
| Гарава́тцы | |
| Гарава́тку | |
| Гарава́ткай Гарава́ткаю |
|
| Гарава́тцы |
Гарава́ткі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Гарава́ткі | |
| Гарава́так Гарава́ткаў |
|
| Гарава́ткам | |
| Гарава́ткі | |
| Гарава́ткамі | |
| Гарава́тках |
гарава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гару́ю | гару́ем | |
| гару́еш | гару́еце | |
| гару́е | гару́юць | |
| Прошлы час | ||
| гарава́ў | гарава́лі | |
| гарава́ла | ||
| гарава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гару́й | гару́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гару́ючы | ||
Крыніцы:
Гара́вец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Гара́вец | |
| Гара́ўца | |
| Гара́ўцу | |
| Гара́вец | |
| Гара́ўцам | |
| Гара́ўцы |