Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гаё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаё́вы гаё́вая гаё́вае гаё́выя
Р. гаё́вага гаё́вай
гаё́вае		 гаё́вага гаё́вых
Д. гаё́ваму гаё́вай гаё́ваму гаё́вым
В. гаё́вы (неадуш.)
гаё́вага (адуш.)		 гаё́вую гаё́вае гаё́выя (неадуш.)
гаё́вых (адуш.)
Т. гаё́вым гаё́вай
гаё́ваю		 гаё́вым гаё́вымі
М. гаё́вым гаё́вай гаё́вым гаё́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

гаё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гаё́к гайкі́
Р. гайка́ гайко́ў
Д. гайку́ гайка́м
В. гаё́к гайкі́
Т. гайко́м гайка́мі
М. гайку́ гайка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гаё́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гаё́к
Р. Гайка́
Д. Гайку́
В. Гаё́к
Т. Гайко́м
М. Гайку́

Гаё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гаё́ўка
Р. Гаё́ўкі
Д. Гаё́ўцы
В. Гаё́ўку
Т. Гаё́ўкай
Гаё́ўкаю
М. Гаё́ўцы

гаё́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гаё́ўнік гаё́ўнікі
Р. гаё́ўніка гаё́ўнікаў
Д. гаё́ўніку гаё́ўнікам
В. гаё́ўніка гаё́ўнікаў
Т. гаё́ўнікам гаё́ўнікамі
М. гаё́ўніку гаё́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.