гаё́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| гаё́ўнік | гаё́ўнікі | |
| гаё́ўніка | гаё́ўнікаў | |
| гаё́ўніку | гаё́ўнікам | |
| гаё́ўніка | гаё́ўнікаў | |
| гаё́ўнікам | гаё́ўнікамі | |
| гаё́ўніку | гаё́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)