Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Ты́льцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ты́льцы
Р. Ты́льцаў
Д. Ты́льцам
В. Ты́льцы
Т. Ты́льцамі
М. Ты́льцах

ты́льчыць

‘тыльчыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ты́льчу ты́льчым
2-я ас. ты́льчыш ты́льчыце
3-я ас. ты́льчыць ты́льчаць
Прошлы час
м. ты́льчыў ты́льчылі
ж. ты́льчыла
н. ты́льчыла
Загадны лад
2-я ас. ты́льчы ты́льчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ты́льчачы

Крыніцы: piskunou2012.

ты́м

злучнік, падпарадкавальны

Крыніцы: piskunou2012.

ты́мберс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ты́мберс ты́мберсы
Р. ты́мберса ты́мберсаў
Д. ты́мберсу ты́мберсам
В. ты́мберс ты́мберсы
Т. ты́мберсам ты́мберсамі
М. ты́мберсе ты́мберсах

Крыніцы: piskunou2012.

тыме́лія

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тыме́лія тыме́ліі
Р. тыме́ліі тыме́лій
Д. тыме́ліі тыме́ліям
В. тыме́лію тыме́лій
Т. тыме́ліяй
тыме́ліяю
тыме́ліямі
М. тыме́ліі тыме́ліях

Крыніцы: piskunou2012.

тымідзі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тымідзі́н тымідзі́ны
Р. тымідзі́ну тымідзі́наў
Д. тымідзі́ну тымідзі́нам
В. тымідзі́н тымідзі́ны
Т. тымідзі́нам тымідзі́намі
М. тымідзі́не тымідзі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

тымі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тымі́н
Р. тымі́ну
Д. тымі́ну
В. тымі́н
Т. тымі́нам
М. тымі́не

Крыніцы: piskunou2012.

тымо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тымо́л
Р. тымо́лу
Д. тымо́лу
В. тымо́л
Т. тымо́лам
М. тымо́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тымо́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тымо́лавы тымо́лавая тымо́лавае тымо́лавыя
Р. тымо́лавага тымо́лавай
тымо́лавае
тымо́лавага тымо́лавых
Д. тымо́лаваму тымо́лавай тымо́лаваму тымо́лавым
В. тымо́лавы (неадуш.)
тымо́лавага (адуш.)
тымо́лавую тымо́лавае тымо́лавыя (неадуш.)
тымо́лавых (адуш.)
Т. тымо́лавым тымо́лавай
тымо́лаваю
тымо́лавым тымо́лавымі
М. тымо́лавым тымо́лавай тымо́лавым тымо́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Тымо́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тымо́р
Р. Тымо́ра
Д. Тымо́ру
В. Тымо́р
Т. Тымо́рам
М. Тымо́ры