тымідзі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тымідзі́н | тымідзі́ны | |
| тымідзі́ну | тымідзі́наў | |
| тымідзі́ну | тымідзі́нам | |
| тымідзі́н | тымідзі́ны | |
| тымідзі́нам | тымідзі́намі | |
| тымідзі́не | тымідзі́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)