тымі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тымі́н
Р. тымі́ну
Д. тымі́ну
В. тымі́н
Т. тымі́нам
М. тымі́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)