Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

увільго́тненасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. увільго́тненасць
Р. увільго́тненасці
Д. увільго́тненасці
В. увільго́тненасць
Т. увільго́тненасцю
М. увільго́тненасці

Крыніцы: piskunou2012.

увільго́тнены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увільго́тнены увільго́тненая увільго́тненае увільго́тненыя
Р. увільго́тненага увільго́тненай
увільго́тненае		 увільго́тненага увільго́тненых
Д. увільго́тненаму увільго́тненай увільго́тненаму увільго́тненым
В. увільго́тнены (неадуш.)
увільго́тненага (адуш.)		 увільго́тненую увільго́тненае увільго́тненыя (неадуш.)
увільго́тненых (адуш.)
Т. увільго́тненым увільго́тненай
увільго́тненаю		 увільго́тненым увільго́тненымі
М. увільго́тненым увільго́тненай увільго́тненым увільго́тненых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увільго́тнены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увільго́тнены увільго́тненая увільго́тненае увільго́тненыя
Р. увільго́тненага увільго́тненай
увільго́тненае		 увільго́тненага увільго́тненых
Д. увільго́тненаму увільго́тненай увільго́тненаму увільго́тненым
В. увільго́тнены (неадуш.)
увільго́тненага (адуш.)		 увільго́тненую увільго́тненае увільго́тненыя (неадуш.)
увільго́тненых (адуш.)
Т. увільго́тненым увільго́тненай
увільго́тненаю		 увільго́тненым увільго́тненымі
М. увільго́тненым увільго́тненай увільго́тненым увільго́тненых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увільго́тнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увільго́тнены увільго́тненая увільго́тненае увільго́тненыя
Р. увільго́тненага увільго́тненай
увільго́тненае		 увільго́тненага увільго́тненых
Д. увільго́тненаму увільго́тненай увільго́тненаму увільго́тненым
В. увільго́тнены (неадуш.)
увільго́тненага (адуш.)		 увільго́тненую увільго́тненае увільго́тненыя (неадуш.)
увільго́тненых (адуш.)
Т. увільго́тненым увільго́тненай
увільго́тненаю		 увільго́тненым увільго́тненымі
М. увільго́тненым увільго́тненай увільго́тненым увільго́тненых

Кароткая форма: увільго́тнена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увільну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увільну́ увільнё́м
2-я ас. увільне́ш увільняце́
3-я ас. увільне́ увільну́ць
Прошлы час
м. увільну́ў увільну́лі
ж. увільну́ла
н. увільну́ла
Загадны лад
2-я ас. увільні́ увільні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увільну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

увіна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. увіна́нне
Р. увіна́ння
Д. увіна́нню
В. увіна́нне
Т. увіна́ннем
М. увіна́нні

Крыніцы: piskunou2012.

увіна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. увіна́юся увіна́емся
2-я ас. увіна́ешся увіна́ецеся
3-я ас. увіна́ецца увіна́юцца
Прошлы час
м. увіна́ўся увіна́ліся
ж. увіна́лася
н. увіна́лася
Загадны лад
2-я ас. увіна́йся увіна́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час увіна́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увіна́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. увіна́ю увіна́ем
2-я ас. увіна́еш увіна́еце
3-я ас. увіна́е увіна́юць
Прошлы час
м. увіна́ў увіна́лі
ж. увіна́ла
н. увіна́ла
Загадны лад
2-я ас. увіна́й увіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час увіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

увіну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увіну́ты увіну́тая увіну́тае увіну́тыя
Р. увіну́тага увіну́тай
увіну́тае		 увіну́тага увіну́тых
Д. увіну́таму увіну́тай увіну́таму увіну́тым
В. увіну́ты (неадуш.)
увіну́тага (адуш.)		 увіну́тую увіну́тае увіну́тыя (неадуш.)
увіну́тых (адуш.)
Т. увіну́тым увіну́тай
увіну́таю		 увіну́тым увіну́тымі
М. увіну́тым увіну́тай увіну́тым увіну́тых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

увіну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. увіну́ты увіну́тая увіну́тае увіну́тыя
Р. увіну́тага увіну́тай
увіну́тае		 увіну́тага увіну́тых
Д. увіну́таму увіну́тай увіну́таму увіну́тым
В. увіну́ты (неадуш.)
увіну́тага (адуш.)		 увіну́тую увіну́тае увіну́тыя (неадуш.)
увіну́тых (адуш.)
Т. увіну́тым увіну́тай
увіну́таю		 увіну́тым увіну́тымі
М. увіну́тым увіну́тай увіну́тым увіну́тых

Кароткая форма: увіну́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.