ву́сцілкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ву́сцілкавы |
ву́сцілкавая |
ву́сцілкавае |
ву́сцілкавыя |
Р. |
ву́сцілкавага |
ву́сцілкавай ву́сцілкавае |
ву́сцілкавага |
ву́сцілкавых |
Д. |
ву́сцілкаваму |
ву́сцілкавай |
ву́сцілкаваму |
ву́сцілкавым |
В. |
ву́сцілкавы (неадуш.) ву́сцілкавага (адуш.) |
ву́сцілкавую |
ву́сцілкавае |
ву́сцілкавыя (неадуш.) ву́сцілкавых (адуш.) |
Т. |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавай ву́сцілкаваю |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавымі |
М. |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавай |
ву́сцілкавым |
ву́сцілкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ву́сціш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ву́сціш |
Р. |
ву́сцішу |
Д. |
ву́сцішу |
В. |
ву́сціш |
Т. |
ву́сцішам |
М. |
ву́сцішы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ву́сцішна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
ву́сцішна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ву́сцішнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ву́сцішнасць |
Р. |
ву́сцішнасці |
Д. |
ву́сцішнасці |
В. |
ву́сцішнасць |
Т. |
ву́сцішнасцю |
М. |
ву́сцішнасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ву́сцішны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ву́сцішны |
ву́сцішная |
ву́сцішнае |
ву́сцішныя |
Р. |
ву́сцішнага |
ву́сцішнай ву́сцішнае |
ву́сцішнага |
ву́сцішных |
Д. |
ву́сцішнаму |
ву́сцішнай |
ву́сцішнаму |
ву́сцішным |
В. |
ву́сцішны (неадуш.) ву́сцішнага (адуш.) |
ву́сцішную |
ву́сцішнае |
ву́сцішныя (неадуш.) ву́сцішных (адуш.) |
Т. |
ву́сцішным |
ву́сцішнай ву́сцішнаю |
ву́сцішным |
ву́сцішнымі |
М. |
ву́сцішным |
ву́сцішнай |
ву́сцішным |
ву́сцішных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Вусы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Вусы́ |
Р. |
Вусо́ў |
Д. |
Вуса́м |
В. |
Вусы́ |
Т. |
Вуса́мі |
М. |
Вуса́х |
ву́тачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ву́тачка |
ву́тачкі |
Р. |
ву́тачкі |
ву́тачак |
Д. |
ву́тачцы |
ву́тачкам |
В. |
ву́тачку |
ву́тачак |
Т. |
ву́тачкай ву́тачкаю |
ву́тачкамі |
М. |
ву́тачцы |
ву́тачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
ву́тка
‘пасудзіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ву́тка |
ву́ткі |
Р. |
ву́ткі |
ву́так |
Д. |
ву́тцы |
ву́ткам |
В. |
ву́тку |
ву́ткі |
Т. |
ву́ткай ву́ткаю |
ву́ткамі |
М. |
ву́тцы |
ву́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
ву́тка
‘чутка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ву́тка |
ву́ткі |
Р. |
ву́ткі |
ву́так |
Д. |
ву́тцы |
ву́ткам |
В. |
ву́тку |
ву́ткі |
Т. |
ву́ткай ву́ткаю |
ву́ткамі |
М. |
ву́тцы |
ву́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Ву́ткі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ву́ткі |
Р. |
Ву́так |
Д. |
Ву́ткам |
В. |
Ву́ткі |
Т. |
Ву́ткамі |
М. |
Ву́тках |