Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ву́сцілкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сцілкавы ву́сцілкавая ву́сцілкавае ву́сцілкавыя
Р. ву́сцілкавага ву́сцілкавай
ву́сцілкавае
ву́сцілкавага ву́сцілкавых
Д. ву́сцілкаваму ву́сцілкавай ву́сцілкаваму ву́сцілкавым
В. ву́сцілкавы (неадуш.)
ву́сцілкавага (адуш.)
ву́сцілкавую ву́сцілкавае ву́сцілкавыя (неадуш.)
ву́сцілкавых (адуш.)
Т. ву́сцілкавым ву́сцілкавай
ву́сцілкаваю
ву́сцілкавым ву́сцілкавымі
М. ву́сцілкавым ву́сцілкавай ву́сцілкавым ву́сцілкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́сціш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ву́сціш
Р. ву́сцішу
Д. ву́сцішу
В. ву́сціш
Т. ву́сцішам
М. ву́сцішы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ву́сцішна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ву́сцішна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ву́сцішнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ву́сцішнасць
Р. ву́сцішнасці
Д. ву́сцішнасці
В. ву́сцішнасць
Т. ву́сцішнасцю
М. ву́сцішнасці

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́сцішны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сцішны ву́сцішная ву́сцішнае ву́сцішныя
Р. ву́сцішнага ву́сцішнай
ву́сцішнае
ву́сцішнага ву́сцішных
Д. ву́сцішнаму ву́сцішнай ву́сцішнаму ву́сцішным
В. ву́сцішны (неадуш.)
ву́сцішнага (адуш.)
ву́сцішную ву́сцішнае ву́сцішныя (неадуш.)
ву́сцішных (адуш.)
Т. ву́сцішным ву́сцішнай
ву́сцішнаю
ву́сцішным ву́сцішнымі
М. ву́сцішным ву́сцішнай ву́сцішным ву́сцішных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Вусы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вусы́
Р. Вусо́ў
Д. Вуса́м
В. Вусы́
Т. Вуса́мі
М. Вуса́х

ву́тачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ву́тачка ву́тачкі
Р. ву́тачкі ву́тачак
Д. ву́тачцы ву́тачкам
В. ву́тачку ву́тачак
Т. ву́тачкай
ву́тачкаю
ву́тачкамі
М. ву́тачцы ву́тачках

Крыніцы: piskunou2012.

ву́тка

‘пасудзіна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ву́тка ву́ткі
Р. ву́ткі ву́так
Д. ву́тцы ву́ткам
В. ву́тку ву́ткі
Т. ву́ткай
ву́ткаю
ву́ткамі
М. ву́тцы ву́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ву́тка

‘чутка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ву́тка ву́ткі
Р. ву́ткі ву́так
Д. ву́тцы ву́ткам
В. ву́тку ву́ткі
Т. ву́ткай
ву́ткаю
ву́ткамі
М. ву́тцы ву́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Ву́ткі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ву́ткі
Р. Ву́так
Д. Ву́ткам
В. Ву́ткі
Т. Ву́ткамі
М. Ву́тках