ву́тачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ву́тачка ву́тачкі
Р. ву́тачкі ву́тачак
Д. ву́тачцы ву́тачкам
В. ву́тачку ву́тачак
Т. ву́тачкай
ву́тачкаю
ву́тачкамі
М. ву́тачцы ву́тачках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)