чаранкава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
чаранку́ю |
чаранку́ем |
2-я ас. |
чаранку́еш |
чаранку́еце |
3-я ас. |
чаранку́е |
чаранку́юць |
Прошлы час |
м. |
чаранкава́ў |
чаранкава́лі |
ж. |
чаранкава́ла |
н. |
чаранкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
чаранку́й |
чаранку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
чаранку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Чаранкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Чаранкі́ |
Р. |
Чаранко́ў |
Д. |
Чаранка́м |
В. |
Чаранкі́ |
Т. |
Чаранка́мі |
М. |
Чаранка́х |
чаранко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чаранко́вы |
чаранко́вая |
чаранко́вае |
чаранко́выя |
Р. |
чаранко́вага |
чаранко́вай чаранко́вае |
чаранко́вага |
чаранко́вых |
Д. |
чаранко́ваму |
чаранко́вай |
чаранко́ваму |
чаранко́вым |
В. |
чаранко́вы (неадуш.) чаранко́вага (адуш.) |
чаранко́вую |
чаранко́вае |
чаранко́выя (неадуш.) чаранко́вых (адуш.) |
Т. |
чаранко́вым |
чаранко́вай чаранко́ваю |
чаранко́вым |
чаранко́вымі |
М. |
чаранко́вым |
чаранко́вай |
чаранко́вым |
чаранко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чарано́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарано́ |
чараны́ |
Р. |
чарана́ |
чарано́ў |
Д. |
чарану́ |
чарана́м |
В. |
чарано́ |
чараны́ |
Т. |
чарано́м |
чарана́мі |
М. |
чаране́ |
чарана́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
чарано́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
чарано́к |
чаранкі́ |
Р. |
чаранка́ |
чаранко́ў |
Д. |
чаранку́ |
чаранка́м |
В. |
чарано́к |
чаранкі́ |
Т. |
чаранко́м |
чаранка́мі |
М. |
чаранку́ |
чаранка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Чараны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Чараны́ |
Р. |
Чарано́ў |
Д. |
Чарана́м |
В. |
Чараны́ |
Т. |
Чарана́мі |
М. |
Чарана́х |
Чарапаве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Чарапаве́ц |
Р. |
Чарапаўца́ |
Д. |
Чарапаўцу́ |
В. |
Чарапаве́ц |
Т. |
Чарапаўцо́м |
М. |
Чарапаўцу́ |