Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Хадо́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хадо́рына
Р. Хадо́рына
Д. Хадо́рыну
В. Хадо́рына
Т. Хадо́рынам
М. Хадо́рыне

хадо́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хадо́ўка хадо́ўкі
Р. хадо́ўкі хадо́вак
Д. хадо́ўцы хадо́ўкам
В. хадо́ўку хадо́вак
Т. хадо́ўкай
хадо́ўкаю
хадо́ўкамі
М. хадо́ўцы хадо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Хадулы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хадулы́
Р. Хадуло́ў
Д. Хадула́м
В. Хадулы́
Т. Хадула́мі
М. Хадула́х

хаду́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хаду́льнасць
Р. хаду́льнасці
Д. хаду́льнасці
В. хаду́льнасць
Т. хаду́льнасцю
М. хаду́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаду́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хаду́льны хаду́льная хаду́льнае хаду́льныя
Р. хаду́льнага хаду́льнай
хаду́льнае
хаду́льнага хаду́льных
Д. хаду́льнаму хаду́льнай хаду́льнаму хаду́льным
В. хаду́льны (неадуш.)
хаду́льнага (адуш.)
хаду́льную хаду́льнае хаду́льныя (неадуш.)
хаду́льных (адуш.)
Т. хаду́льным хаду́льнай
хаду́льнаю
хаду́льным хаду́льнымі
М. хаду́льным хаду́льнай хаду́льным хаду́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаду́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хаду́ля хаду́лі
Р. хаду́лі хаду́ль
Д. хаду́лі хаду́лям
В. хаду́лю хаду́лі
Т. хаду́ляй
хаду́ляю
хаду́лямі
М. хаду́лі хаду́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хаду́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хаду́н хадуны́
Р. хадуна́ хадуно́ў
Д. хадуну́ хадуна́м
В. хаду́н хадуны́
Т. хадуно́м хадуна́мі
М. хадуне́ хадуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хадуно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хадуно́к хадункі́
Р. хадунка́ хадунко́ў
Д. хадунку́ хадунка́м
В. хадуно́к хадункі́
Т. хадунко́м хадунка́мі
М. хадунку́ хадунка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хадуны́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. хадуны́
Р. хадуно́ў
Д. хадуна́м
В. хадуны́
Т. хадуна́мі
М. хадуна́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Хаду́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Хаду́нь
Р. Хаду́ні
Д. Хаду́ні
В. Хаду́нь
Т. Хаду́нню
М. Хаду́ні