уко́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уко́шаны |
уко́шаная |
уко́шанае |
уко́шаныя |
| Р. |
уко́шанага |
уко́шанай уко́шанае |
уко́шанага |
уко́шаных |
| Д. |
уко́шанаму |
уко́шанай |
уко́шанаму |
уко́шаным |
| В. |
уко́шаны (неадуш.) уко́шанага (адуш.) |
уко́шаную |
уко́шанае |
уко́шаныя (неадуш.) уко́шаных (адуш.) |
| Т. |
уко́шаным |
уко́шанай уко́шанаю |
уко́шаным |
уко́шанымі |
| М. |
уко́шаным |
уко́шанай |
уко́шаным |
уко́шаных |
Кароткая форма: уко́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уко́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уко́шваю |
уко́шваем |
| 2-я ас. |
уко́шваеш |
уко́шваеце |
| 3-я ас. |
уко́швае |
уко́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
уко́шваў |
уко́швалі |
| ж. |
уко́швала |
| н. |
уко́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уко́швай |
уко́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уко́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.