уко́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́шаны |
уко́шаная |
уко́шанае |
уко́шаныя |
Р. |
уко́шанага |
уко́шанай уко́шанае |
уко́шанага |
уко́шаных |
Д. |
уко́шанаму |
уко́шанай |
уко́шанаму |
уко́шаным |
В. |
уко́шаны (неадуш.) уко́шанага (адуш.) |
уко́шаную |
уко́шанае |
уко́шаныя (неадуш.) уко́шаных (адуш.) |
Т. |
уко́шаным |
уко́шанай уко́шанаю |
уко́шаным |
уко́шанымі |
М. |
уко́шаным |
уко́шанай |
уко́шаным |
уко́шаных |
Кароткая форма: уко́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уко́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уко́шваю |
уко́шваем |
2-я ас. |
уко́шваеш |
уко́шваеце |
3-я ас. |
уко́швае |
уко́шваюць |
Прошлы час |
м. |
уко́шваў |
уко́швалі |
ж. |
уко́швала |
н. |
уко́швала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уко́швай |
уко́швайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уко́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.