ужыццяві́ць
‘ажыццявіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ужыццяўлю́ | ужыццё́вім | |
| ужыццё́віш | ужыццё́віце | |
| ужыццё́віць | ужыццё́вяць | |
| Прошлы час | ||
| ужыццяві́ў | ужыццяві́лі | |
| ужыццяві́ла | ||
| ужыццяві́ла | ||
| Загадны лад | ||
| ужыццяві́ | ужыццяві́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ужыццяві́ўшы | ||
Крыніцы:
ужыццяўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ужыццяўле́нне | |
| ужыццяўле́ння | |
| ужыццяўле́нню | |
| ужыццяўле́нне | |
| ужыццяўле́ннем | |
| ужыццяўле́нні |
Крыніцы:
ужы́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ужыву́ | ужывё́м | |
| ужыве́ш | ужывяце́ | |
| ужыве́ | ужыву́ць | |
| Прошлы час | ||
| ужы́ў | ужылі́ | |
| ужыла́ | ||
| ужыла́ ужыло́ |
||
| Дзеепрыслоўе | ||
| ужы́ўшы | ||
Крыніцы: